خلاصة:
مذهب امامیه با تمسک به ثقلین مدل و الگویی بی بدیل برای ایجاد فرهنگ مدارا و همزیستی بین پیروان ادیان و مذاهب ارائه
داده است، الگویی مدبرانه که در عین حفظ اصول و مبانی اعتقادی و پای بندی به حقانیت این مذهب می تواند مدلی کارآمد برای مدیریت به دور از تنش جهان متلطم امروزی باشد. مبنای اصلی این راهکار حفظ کرامت ذاتی انسان جهت نیل وی به کرامت اکتسابی است، بدین معنا که از نظر قرآن و عترت همه انسانها فارغ از رنگ، نژاد، جنسیت، و... مورد تکریم الهی واقع گردیده اند. این اعتقاد به اصل همسان بودن و هم تباری افراد بشر در خلقت و اعتقاد به کرامت ذاتی انسان ها و قبول کرامت انسانی در مرحله باور دینی و فرهنگی، ارتباطات را عدالت محور کرده وموجب امنیت و آسایش انسان می شود و در نتیجه فراهم شدن زمینه برای شکوفا شدن کرامت اکتسابی وی را به دنبال دارد. بر مبنای حفظ حرمت وکرامت ذاتی انسان، سه اصل: حق حیات عقلنی، آزادی عقیده وگفتگو در ذیل نقاط مشترک؛ درعرصه اعتقادات، و دو قاعده: تقیه مداراتی) در عبادات، و قاعده الزام( در احکام، عقود و ایقاعات)؛ در عرصه روابط فقهی، و دو اصل: تألیف قلوب در سایه رأفت و محبت وخود انگاشتن دیگران؛ در عرصه اخلق، شاخص های طرح و الگوی همگرایی و همزیستی درمذهب امامیه است.