خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبکهای زندگی و سبکهای فرزندپروری در پدران وابسته به مواد و مقایسه آن با پدران عادی صورت گرفت. روش: نمونه پژوهش شامل 173 مرد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران و 195 فرد عادی از جمعیت عمومی بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه مقیاس‌های اساسی آدلر برای موفقیت بین فردی- نسخه بزرگسالان و سبکهای فرزندپروری بامریند گردآوری شد؛ و با روش‌های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: برخی از خرده مقیاس‌های سبکهای زندگی، به طور معنی‌داری سبکهای فرزندپروری به تفکیک دو گروه عادی و وابسته به مواد را پیش‌بینی کردند. بین دو گروه از لحاظ ارتباط بین سبکهای فرزندپروری پدران با جنسیت فرزندان و ساختار خانواده تفاوت معنی‌داری یافت نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌ها از تأثیرگذاری سبک زندگی پدر بر سبک فرزندپروری وی حمایت می‌کند. بنابراین باید سبک زندگی را به عنوان یک مسئله مهم روان‌شناختی مورد تأکید قرار داد.
Objectives: The present study was performed to examine the relationship between fathers’ lifestyles and parenting styles of drug addicts compared to normal individuals. Method: The study sample consisted of 173 addicted subjects referred to addiction treatment centers in Tehran and 195 normal subjects selected using convenience sampling method. Data were obtained using Basic Adlerian Scales for Interpersonal Success-Adult form (BASIS_A), and Baumrind Parenting Styles; and were analyzed using Pearsonchr('39')s correlation, multiple linear regression, and MANOVA. Results: Some lifestyles’ subscales significantly predicted parenting styles in addicted and normal subjects. There was no significant difference between the two groups considering the relationships between paternal parenting styles and children’s gender and family structure. Conclusion: The results support the influence of fatherchr('39')s lifestyle on his parenting style. Thus, the lifestyle should be emphasized as a crucial psychological issue.
(
, 
, 
)
