خلاصة:
تغییر اقلیم یکی از مهمترین چالشهای قرن جاری است. اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎی ریﺰﻣﻘﯿﺎس ﻧﻤﺎیﯽ آﻣﺎری ایﻦ اﻣﮑﺎن را ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت اﻗﻠﯿﻤﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﮑﺎﻧﯽ و زﻣﺎﻧﯽ مشخص در آینده پرداخت. در ایﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ به ﻣﺪﻟﺴﺎزی داده ﻫﺎی دمای حداقل، دمای حداکثر و ماهانه بارش در چاله جازموریان در سه دوره ی آینده نزدیک (۲۰۳۰- ۲۰۱۱)، آینده میانی (۲۰۶۵- ۲۰۴۶) و آینده دور (۲100- 2080) به وسیله مدل LARS-WG و دادههای گردش عمومی جو HADCM3، تحت سه سناریوی اصلی A1B، A2 و B1 از مجموعه سناریوهای SRES پرداخته شده است.
نتایج نشان داد که مدل با دقت بالایی قادر به شبیهسازی پارامترهای دمای حداکثر، دمای حداقل و بارش میباشد. نتایج نشان دهنده این واقعیت است که در 50 سال آینده افزایش 1 تا 5/ 1 درجه ای میانگین دما و در 100 سال آینده افزایش 2 تا 3 درجه ای میانگین دمای منطقه بر مبنای سناریوهای مختلف قطعی به نظر میرسد. درحالیکه هدفگذاری میانگین افزایش دما تا پایان قرن ٢١ در جهان ١,٥ تا ٢ درجه سانتیگراد است.
همچنین بر مبنای سناریوهای مختلف کاهش بارش بیشتری خصوصا در دوره آینده میانی (۲۰۶۵- ۲۰۴۶) برای پهنههای شرقی کشور نسبت به پهنههای غربی مورد انتظار است. در شرایط اقلیمی خشک و نیمهخشک ایران، افزایش دمای هوا منجر به افزایش میزان تبخیر و تعرق خواهد شد که بهنوبه خود موجب افزایش نیاز آبی و مصرف آب در مجموعه کشور خواهد شد. بنابراین همگان ملزم به رعایت الگوهای بهینه مصرف منابع آب و به طور کلیتر، درنظرداشتن جدی ظرفیتهای اقلیمی و طبیعی کشور در هر نوع فعالیت روزمره و همچنین هر نوع اقدام توسعهای کوتاه یا بلندمدت در کشور هستیم.
Climate change is one of the most important challenges of the current century. The use of statistical downscaling models made it possible to study climatic changes in spatial and temporal scales of future.
In this study, Based on the output of HadCM3 model under A1B, A2 and B1 emission scenarios, minimum temperature, maximum temperature, monthly rainfall and sunshine hours from the two synoptic stations of Jazmourian depression in the recent period from 1980 to 2010 and near future period (during 2011 to 2030), intermediate future (2046- 2065) and distant future (2100- 2080) were downscaled using LARS-WG model.
The results confirmed the efficiency of the model and showed that the model is able to simulate maximum temperature, minimum temperature and precipitation accurately. Based on all scenarios, the results indicate that in the next 50 years the average temperature will increase between 1 to 1.5 degree and in the next 100 years the average temperature will increase between 2 to 3 degree comparing to the base period. While targeting of increase in the average temperature is 2 degrees Celsius by the end of the 21st century in the world.
Based on all scenarios more decrese in precipitation is expected for the eastern zone of the country compare to the Western zone especially in the intermediate future period (2065- 2046). The rising temperatures in arid and semiarid country, will lead to increased evapotranspiration, which in turn increases water requirements and water consumption in this region. So everyone is required to follow the optimal patterns of water consumption. So climatic potential in everyday activitis as well as any act of short or long-term development in the country must be considere.
ملخص الجهاز:
نتایج مدل سازی داده های دمای کمینه ، دمای بیشینه در فرونشست جازموریان در دو دوره آینده میانی (٢٠٦٥- ٢٠٤٦) و آینده دور (٢١٠٠-٢٠٨٠) به وسیله مدل LARS-WG و داده های گردش عمومی جو HADCM٣، تحت سناریوهای انتشار مطرح شده به وسیله هیات بین الدول تغییرات اقلیم نشان داد که در ٥٠ سال آینده (میانگین ٢٠ ساله دوره آینده میانی ) افزایش ١/٥ تا ٢/١ درجه ای میانگین دما و در ١٠٠ سال آینده (میانگین ٢٠ ساله دوره آینده دور) افزایش ٢/٤ تا ٣/٩ درجه ای میانگین دمای منطقه بر مبنای سناریوهای مختلف قطعی به نظر می رسد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ٢: تغییرات ماهانه دما و بارش در ایستگاه های منتخب منطقه جازموریان Figure 2: Monthly changes in temperature and precipitation in selected stations of Jazmourian region سامانه مونسون جنوب باختر اقیانوس هند، یکی از مهم ترین اشکال آب وهوایی در جهان میباشد که مناطق جنوبی ایران را تحت تاثیر قرار میدهد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ٣: تغییرات سالانه پارامتر بارش در دوره پایه و دوره های پیش بینی در فرونشست جازموریان (ایستگاه های ایرانشهر و میانده جیرفت ) با استفاده از سه سناریو تغییر اقلیم Figure 3: Annual precipitation (mm) during different emission scenarios compared to the observed data as recorded in the weather stations in Iranshahr and Jiroft با توجه به اقلیم فرونشست جازموریان در دوره گذشته و همچنین سناریوی اقلیمی تهیه شده از خروجی مدل ، میزان بارش های روزانه دو ایستگاه سینوپتیک مورد مطالعه در سه دوره ی آینده نزدیک (٢٠٣٠-٢٠١١)، آینده میانی (٢٠٦٥- ٢٠٤٦) و آینده دور (٢١٠٠-٢٠٨٠) محاسبه گردیدند.