طراحی الگوی بومی مدیریت دانش برای سازمان های پژوهش محور (مورد مطالعه: جهاددانشگاهی) مقالة

هدف: ارائه مدل بومی مدیریت دانش در سازمان‌های پژوهش محور کشور و ضرورت اجرا و پیاده سازی آن پرداخته است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها آمیخته اکتشافی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه پیمایشی مقطعی است. نمونه بخش کیفی 31 نفر از خبرگان جهاددانشگاهی و در بخش کمی 100 نفر به عنوان نمونه از مدیران جهاددانشگاهی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه و داده‌های جمع آوری شده توسط SPSS بررسی و تحلیل شد. تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوا و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از (EQS) استفاده شد. نتایج: این الگوی بومی، دارای هشت بعد با 55 مولفه حیاتی و ابعاد زیرساختی فرهنگ، ساختار و تکنولوژی می‌باشد که ارتباط بین ابعاد، مولفه‌ها و زیرساخت‌ها در قالب مدل مفهومی و به صورت ماتریسی طراحی شده است. نتیجه‌گیری: اغلب سازمان‌های ایرانی فاقد الگویی منسجم در حوزه مدیریت دانش می‌باشند و مشکلات متعددی در پیاده سازی و اجرای آن دارند. ارائه الگوی بومی متناسب با فرهنگ و ساختار این کشور می‌تواند این سازمان‌ها را از طریق مدیریت سیستماتیک دارایی‌های فکری به سمت توسعه و مزیت رقابتی سوق دهد.

Aim: Presenting a local model of knowledge management in research-oriented organizations of the country and the need for its implementation and implementation.Methodology: The present study is an exploratory mix in terms of applied purpose and in terms of data collection and a cross-sectional survey in terms of nature and type. In the qualitative section, 31 ACECR experts were selected and in the quantitative section, 100 people were selected as the sample of ACECR managers. Interview data collection tool and questionnaire and data collected by SPSS were reviewed and analyzed. Data analysis was performed using content analysis and confirmatory factor analysis using (EQS).Findings: This native model has eight dimensions with 55 vital components and infrastructural dimensions of culture, structure and technology. The relationship between dimensions, components and infrastructure is designed in the form of a conceptual model and in a matrix.Conclusion: Most Iranian organizations do not have a coherent model in the field of knowledge management and have several problems in its implementation. Providing an indigenous model appropriate to the culture and structure of this country can lead these organizations to development and competitive advantage through systematic management of intellectual property.