خلاصة:
هدف پژوهش حاضر بررسی توان پیشبینی بازده مقطعی سهام توسط دو استراتژی مومنتوم "زمانبندی وقوع بالاترین قیمت 52 هفته" (RR) و مومنتوم "بالاترین قیمت 52 هفته" (GH) است. جهت آزمون توان پیشبینی دو استراتژی مذکور از اطلاعات 143 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1381 تا 1392 استفاده شده است. برای آزمون فرضیهها از رگرسیون دادههای ترکیبی بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که "زمانبندی وقوع بالاترین قیمت 52 هفته" و "بالاترین قیمت 52 هفته" قادرند بازده آتی سهام را پیش بینی کند. لذا یافتهها نشان میدهد بازده آتی سهام تابعی از سنجه مومنتوم بهکار گرفته شده میباشد.
The aim of this study include cross-sectional predict stock returns by two momentum strategies " the timing of 52-week high price " (RR) and momentum "the highest price 52 weeks" (GH) is. To test the predictive power of the information strategy the 143 companies listed on Tehran Stock Exchange during the years 2002 to 2013 were used. To test the hypotheses of the regression data have been mixed. The results suggest that "the highest price 52 week schedule" and "the highest price 52 weeks" are able to predict future stock returns. The findings show that future stock returns is the function of the measures taken momentum.The aim of this study include cross-sectional predict stock returns by two momentum strategies " the timing of 52-week high price " (RR) and momentum "the highest price 52 weeks" (GH) is. To test the predictive power of the information strategy the 143 companies listed on Tehran Stock Exchange during the years 2002 to 2013 were used. To test the hypotheses of the regression data have been mixed. The results suggest that "the highest price 52 week schedule" and "the highest price 52 weeks" are able to predict future stock returns. The findings show that future stock returns is the function of the measures taken momentum.
ملخص الجهاز:
یافته های آن ها بیانگر آن است که اگر سهام شرکت ها بر اساس نسبت قیمت فعلی به بالاترین قیمت ٥٢ هفته رتبه بندی گردد، سهامی که از نسبت بالاتری برخوردار است ، از عملکرد بهتری برخوردار بوده و قادر است بازده آتی سهام را پیش بینی کند (مومنتوم مجاورت قیمت فعلی به بالاترین قیمت ٥٢ هفته که به اختصار و با توجه به حرف اول نام دو ابداع کننده آن GH نامیده میشود)[٩].
نتیجتاً میتوان استدلال کرد این گونه سهام در مقایسه با سهامی که در فاصله زمانی دورتر به بالاترین قیمت ٥٢ هفته رسیده ، از توان پیش بینی بازده آتی برخوردار است (استراتژی مومنتوم زمان بندی بالاترین قیمت (نسبت تأخر) که به اختصار از RR٤ استفاده میگردد).
حال ، نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول " نسبت تاخر قادر است بازده آتی سهام را پیش بینی کند (مومنتوم RR)" از طریق رگرسیون داده های تلفیقی در جدول ٥ ارائه گردیده است .
با توجه به نتایج حاصله مومنتوم زمان بندی وقوع بالاترین قیمت ٥٢ هفته (RR) از توان پیش بینی بازده آتی سهام برخوردار است .
اینک ، نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم " نسبت نزدیکی قادر است بازده آتی سهام را پیش بینی کند (مومنتوم GH) " از طریق رگرسیون داده های تابلویی در جدول ٦ ملحوظ گردیده است .