خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت و مقایسه آموزش یادگیری اجتماعی-هیجانی به والدین کودکان پیش‌دبستانی بر رفتار انطباقی فرزندانشان بود. روش پژوهش: روش این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون سه گروهی دو گروه آزمایش و یک گروه گواه با پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را والدین کودکان مقطع پیش‌دبستانی به همراه کودکانشان در شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند که از بین آن‌ها، 45 مادر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش آموزش فرزند پروری مثبت ساندرز، 2005 و گروه آزمایش آموزش یادگیری اجتماعی-هیجانی کسل، 2003 به مدت هشت جلسه 90 دقیقه‌ای تحت مداخله قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار بود. ابزار پژوهش پرسشنامه رفتار انطباقی واینلند (1965) بود که در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از واریانس اندازه‌های مکرر تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله فرزند پروری مثبت و یادگیری اجتماعی-هیجانی بر استقلال فردی (19/18=F و 001/0=P)، رفتار اجتماعی (69/4=F و 010/0=P) و نمره کل رفتار انطباقی زناشویی (39/15=F و 001/0=P) موثر است؛ و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که هر دو مداخله به‌کاررفته در این پژوهش می‌توانند به‌طور معناداری رفتار انطباقی در کودکان را بهبود بخشند؛ بنابراین می‌توان برای بهبود رفتار انطباقی در کودکان از این خدمات آموزشی در مراکز پیش‌دبستانی بهره جست.
Aim: The aim of this study was to compare the effectiveness of positive parenting education and socio-emotional learning education for parents of preschool children on their children's adaptive behavior. Methods: The present research method was quasi-experimental and the design used in this study was a three-group pretest-posttest design with two experimental groups and a control group with one month follow-up. The statistical population of the study consisted of parents of preschool children with their children in Tehran in 1398, from which 45 people were selected by available sampling method and randomly divided into two experimental groups (15 people in each group) and one The control group (15 people) was assigned. The first experimental group received positive parenting training in Saunders, 2005 for 8 two-hour sessions, and the second experimental group received dull social-emotional learning training in 2003, 8 sessions of 90 minutes, and the control group remained on the waiting list. The tools used in the present study included adaptive behavior (Wineland, 1965) which was used in three stages: pre-test, post-test and follow-up. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance. Results: The results showed that positive parenting intervention and socio-emotional learning on individual independence (F = 18.19 and P = 0.001), social behavior (F = 4.69 and P = 0.010) and total behavior score Marital adaptation (F = 15.39 and P = 0.001) is effective; And this effect was stable in the follow-up phase. Conclusion: The findings showed that both interventions used in this study can significantly improve adaptive behavior in children; Therefore, these educational services can be used in preschool centers to improve adaptive behavior in children.
ملخص الجهاز:
ir چکیده هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت و مقایسه آموزش یادگیری اجتماعی-هیجانی به والدین کودکان پیش‌دبستانی بر رفتار انطباقی فرزندانشان بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله فرزند پروری مثبت و یادگیری اجتماعی-هیجانی بر استقلال فردی (19/18=F و 001/0=P)، رفتار اجتماعی (69/4=F و 010/0=P) و نمره کل رفتار انطباقی زناشویی (39/15=F و 001/0=P) مؤثر است؛ و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار بود.
برنامه‌های مؤثر یادگیری عاطفی، اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی به‌ویژه برای اجرای برنامه باکیفیت بالا، پنج ویژگی مهم را بررسی می‌کند، آن‌ها عبارت‌اند از: محدوده سنی مورد هدف هر برنامه، فرصت برای تمرین مهارت‌های که آموزش داده می‌شود، تنظیمات (کلاس درس، مدرسه، خانواده، جامعه) که در آن برنامه، مهارت‌ها ترویج و تقویت می‌شود، اطلاعات در مورد توسعه حرفه‌ای و پشتیبانی اجرا نیز همراه با جزئیات در مورد یافته‌های مطالعات ارزیابی برنامه‌ها ارائه‌شده است (حسین آبادی، 1397).
نتایج پژوهش‌های (عبداللهی پور، 1396؛ احمد پور ترکی، 1396؛ خسروتاش و همکاران، 1396) که از تأثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی هیجانی برافزایش باورهای انگیزشی و رفتار انطباقی دانش آموزان حمایت نموده‌اند با نتایج پژوهش حاضر همسو است.
*** پرسشنامه رفتار انطباقی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) The measurement of the effectiveness of positive parenting education and social and emotional learning education for parents of preschool children on their children's adaptive behavior Shirin.
Sabet Abstract Aim: This study aimed to determine the effectiveness of positive parenting education and the social and emotional learning education of parents of preschool children on their children's adaptive behavior.
Keywords: Positive Parenting, Social and Emotional Learning, Adaptive Behavior
(
, 
, 
)
