خلاصة:
مطالعه تاریخ سیاسی معاصر جهان و مناسبت های موجود در اقتصاد جهانی گویای این است: خطراتی که امنیت و رفاه آینده جوامع بشری را تهدید می کند نه چندان خطراتی چون برخوردهای بین المللی و تجاوز بوسیله یک قدرت خارجی، بلکه بی ثباتیهای اقتصادی، اکولوژیک و اجتماعی بخصوص پدیده ناامنی غذایی است. ناامنی غذایی از جمله عواملی است که می تواند ارزشهای حیاتی و در نتیجه امنیت ملی یک کشور را به مخاطره بیاندازد. امنیت غذایی که به مفهوم دسترسی به غذای کافی در حال حاضر و آینده می باشد با رشد سریع جمعیت جوامع موجودیت خود را از دست داده است و در بخشهایی از کره زمین اوضاع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ویژه ای پدید آورده است که نه تنها سرنوشت سیاسی کشورهای نیازمند بوسیله کشورهای صنعتی رقم می خورد، بلکه زندگی روزمره آنها به تصمیمات کشورهای سلطه گر بستگی یافته است و رهایی از این وابستگی و رسیدن به استقلال ملی و پیشرفت اجتماعی جز با توسعه پایدار میسر نیست و محور توسعه پایدار، توسعه کشاورزی است. توسعه کشاورزی جز با بهره گیری از روشهای علمی و دستاوردهای تکنولوژیک امکانپذیر نیست. با عنایت به این موضوع، در نوشتار حاضر نقش و جایگاه امنیت غذایی در امنیت ملی، اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار و نیز وضعیت امنیت غذایی کشور در دو سطح کلان و خرد و همچنین چالش ها و فرصت های آن بررسی، تحلیل و راهکارها ارائه شده است.
The study of the contemporary political history of the world and the opportunities in the world economy shows that the dangers that threaten the future security and well-being of human societies are not so much dangers as international conflicts and aggression by a foreign power, but economic, ecological and social instability. Especially the phenomenon of food insecurity. Food insecurity is one of the factors that can jeopardize the vital values and consequently the national security of a country. Food security, which means access to adequate food now and in the future, has lost its existence with the rapid population growth of societies and has created special political, economic and social conditions in parts of the world that are not only political destiny. The countries in need are determined by the industrialized countries, but their daily lives depend on the decisions of the dominant countries, and getting rid of this dependence and achieving national independence and social progress is possible only with sustainable development, and the axis of sustainable development is agricultural development. Agricultural development is not possible except by using scientific methods and technological achievements. With regard to this issue, in this article, the role and position of food security in national security, resilient economy and sustainable development, as well as the state of food security in both macro and micro levels, as well as its challenges and opportunities are reviewed, analyzed and solutions are presented. Is.
ملخص الجهاز:
امنيت غذايي که به مفهوم دسترسي به غذاي کافي در حال حاضر و آينده مي باشد با رشد سريع جمعيت جوامع موجوديت خود را از دست داده اسـت و در بخشـهايي از کـره زمـين اوضاع سياسي، اقتصادي و اجتماعي ويژه اي پديـد آورده اسـت کـه نـه تنهـا سرنوشـت سياسـي کشـورهاي نيازمند بوسيله کشورهاي صنعتي رقم ميخورد، بلکه زندگي روزمره آنها به تصميمات کشورهاي سلطه گر بستگي يافته است و رهايي از اين وابستگي و رسيدن به استقلال ملي و پيشرفت اجتماعي جز با توسعه پايـدار ميسر نيست و محور توسعه پايدار، توسعه کشاورزي است .
بدليل وجود اين رابطه مهم و تنگاتنگ ، ارتقاء سطح امنيت غذايي و امنيت ملي در قانون اساسي، قوانين و سياستهاي کلي برنامه هاي دوم ، سوم و چهارم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و سند چشم انداز جمهوري اسلامي ايران در افق سال ١٤٠٤ هجري شمسي، مورد توجه خاص و ويژه قرار گرفته است .
از طرف ديگر، افزايش ضريب خودکفايي کشور علاوه بر اين که در افزايش وجهه بين المللي نظام سياسي کشور و گسترش اقتدار و مشروعيت آن شديدا موثر است ، به طور تلويحي دلالت بر بهبود بهره وري کشاورزي، کارايي سرمايه و نيروي کار در بخش کشاورزي، اثربخشي سياست هاي دولت ، توسعه روستايي، پژوهش و توسعه کشاورزي نيز دارد که مجموعه اين عوامل به افزايش رشد اقتصادي کشور، صرفه جويي در هزينه هاي ارزي، کاهش وابستگي و در نتيجه تقويت امنيت ملي ميانجامد (گاسيورسکي، ١٣٧٩).
يعني امنيت غذايي در سطح کلان يک اولويت اساسي براي امنيت ملي کشور ميباشد که از طريق توسعه روستايي و کشاورزي امکان پذير خواهد شد.