اکراه در عمل به شریعت از منظر قرآن و حدیث مقالة

اکراه در دین می‌تواند در سه موضوع دین‌آوری، دین‌داری و عمل به دین مورد بحث قرارگیرد. بسیاری از فقها با استناد به قرآن و احادیث اکراه مردم در عمل به احکام شرعی را جایز، و بعضی دیگر آن را غیر جایز می‌دانند. آثار زیادی که هر یک از این دو نظر در جامعه دارد ضرورت بررسی آن‌ها و دستیابی به یک نظر مستدل را، که هدف این مقاله است، بیشتر می‌کند. با استناد به ادله متعدد قرآنی و روایی می‌توان گفت: اکراه در عمل به شریعت مشروع نیست و ادله‌ای که ممکن است برای آن آورده شود قابل نقد است. هیچ‌کس مُجاز نیست مسلمانی را که نمی‌خواهد در بعضی موارد دین‌دارانه زندگی کند، به سبک زندگی دینی اکراه کند؛ حاکمیت دینی نیز نمی‌تواند با تکیه به دین، در جامعه شریعت اکراهی اقامه کند، مگر در مواردی، مثل مجازات‌های مصوّب که اغلبِ مردم بخواهند؛ که در این صورت در حکم اختیار جامعه و تخصصاً خارج از اکراه است.