خلاصة:
مقاله ی حاضر به بررسی جایگاه و تاثیر فرهنگ فولکلور مردم آذربایجان در
اشعار ترکی شهریاربه ویژه درح یدربابایه سلام می پردازد و نگاه شهریار را به
فرهنگ فولکلور بررسی می نماید و در نهایت به این نتیجه دست یافته که
شهریار در اشعار ترکی خود از فرهنگ فولکلور مردم آذربایجان به بهترین
شکل ممکن استفاده نموده است و توانسته در این راه با استفاده از آ ن ها
مضمون سازی کند.
ملخص الجهاز:
نغمهها نغمه لر(نغمه ها): « که از نوع اشعار لیریک محسوب میشوند از زمانهای خیلی قدیم بین مردم رایج بوده که از لحاظ موضوع و مضمون به انواع مختلف تقسیم میگردد، نغمههایی که در مراسمها و یا در شأن قهرمانان خوانده میشود و نغمههایی که کارگران موقع کار کردن میخواندند.
» (همان:25-26) شهریار چندین مورد به این ماهنیها مخصوصاً « آپاردی سئلر سارانی » در اشعار خود اشاره نموده است.
او شیرین دیل آشماسی داد ـ دوزلی دانیشماسی نه قو شایمیش، قوشومون قونماسیله، اوشماسی (همان: 225) ترجمه: زبان بازکردن و صحبتهای کودکانه اش چقدرشیرین بود و نشستن و بلند شدن پرندهی من چقدر به هم نزدیک بود (یعنی خیلی زود از دنیا رفت) سئل گلر دیوار ییخا غم گلر اورک سیخا ائو ییخان جوان داغی اولور که یاددان چیخا؟ (همان: 225) ترجمه: همان طور که سیل دیوارها را خراب میکند، غم هم دل انسان را خراب میکند و آیا داغ خانمان سوز مرگ یک جوان را میتوان از یاد برد؟ آتالار سوزلری و مثللر (ضرب المثلها) «گونهی دیگری از آثار فولکلوریک که به شکل گستردهای در میان مردم رایج است، امثال و حکم و ضرب المثلهایی است که در طول تاریخ و توسط افراد مختلف ساخته شدهاند که در واقع تجربیات نسل گذشته است که برای نسل آینده از خود به یادگار گذاشتهاند.
» (همان: 34) شهریار هم به وفور از این ضرب المثلها در شعر خود استفاده کرده است که برای مثال به چند نمونه از این ضرب المثلهای ترکی اشاره میشود.