ملخص الجهاز:
2-2- ساختار معنایی در غزل حافظ و شهریار یکی از قدیمیترین دیدگاهها در مورد عدم وجود انسجام معنایی، اشارهی شاه شجاع به این موضوع است.
از دیگر موافقانِ وجود انسجام در ساختار معنایی در غزل حافظ میتوان به هاشم جاوید، سعید حمیدیان، زریاب خویی و مسکوب اشاره کرد.
شهریار با پیروی از سبک غزلسرایی حافظ، میان شعر خود و خواجهی شیراز، پیوند و ارتباط معنایی ایجاد کرده است.
به این گونه که هر غزلی دارای انسجام ساختاری است و ابیات یک غزل با یکدیگر ارتباط و پیوند معنایی دارند.
در این بخش، به ذکر شواهدی از تضمین بیت از دیوان حافظ، در اشعار شهریار میپردازیم: همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را (شهریار،1376: 98) بیت بالا، تضمینِ بیتی از حافظ است که در دیوان حافظ ( به تصحیح غنی و قزوینی)، در غزل صفحهی 100 قرار دارد.
در فصل سوّم تحقیق به پیوند معنایی در ساختار غزل این دو شاعر پرداخته شده است.
عرفان و رندی در شعر حافظ، نشر مرکز، تهران، چاپ اول ویرایش دوم.
صدای سخن عشق (گزیدهی غزلهای حافظ)، انتشارات سخن، تهران، چاپ سوّم.
شرح غزلیّات حافظ (دفتر دوم)، انتشارات نگاه، تهران، چاپ اول.
حافظ جاوید (شرح دشواریهای ابیات و غزلیّات دیوان حافظ)، نشر فروزان، تهران، چاپ دوم.
شرح اشارات حافظ، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ اول.
گلگشت در شعر و اندیشهی حافظ، انتشارات علمی، تهران، چاپ دوم.
پیوند عمودی و انسجام معنایی در غزل های حافظ، مجلهی علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، شمارهی سوّم.
تجلی اسطوره در شعر حافظ، انتشارات توس، تهران، چاپ اوّل.