خلاصة:
خصوصی سازی فرآیندی اجرایی» مالی و حقوقی است که دولتها در بسیاری از کشورها برای انجام اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری کشور به اجرا در میآورند. طبق ادبیات خصوصیسازی» هدف خصوصیسازی در سه حوزه مالیء اقتصادی و اجتماعی سیاسی شامل افزایش کارایی بنگاههاء توزیع مناسب درآمد» کوچک سازی دولت, توانمندسازی بخش خصوصی» گسترش بازار سرمایهء افزایش رقابت» تامین منافع مصرف کنندگان از طریق واگذاری مالکیت و مدیریت بنگاه های اقتصادی دولتی به بخش غیردولتی استء در این پژوهش سعی شده است تاثیر خصوصی سازی برسود تقسیمی و عملکرد مالی شرکتها در ایران مورد بررسی قرار گیرد. پس از اطلاعات معاملات انجام شده در دوره پژوهشی هفت ساله ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ از سازمان بورس اوراق بهادار جمع آوری گردید. در این تحقیق از روش حذف سیستماتیک استفاده شده است که نمونه آماری مشتمل بر ۶۲ شرکت می باشد که31 شرکت می باشد که 50%سهام آنها خصوصی سازی شده و تعاداد 31 شارکت، کمتر از 50% سهام آنها خصوصیسازی شده است» همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSو روش آزمون t زوجی استفاده شده است. آنچه در جمعبندی و نتیجهگیری کلی آزمون فرضیههای تحقیق میتوان عنوان کردء این است که میانگین عملکرد مالی و سود تقسیمی شرکتها قبل از خصوصیسازی با میانگین عملکرد مالی و سود تقسیمی شرکت ها بعد از خصوصیسازی تفاوت معنی داری وجود دارد.
ملخص الجهاز:
بررسي تاثير خصوصي سازي بر سود تقسيمي و عملکرد مالي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار مجيد جامي دکتري حسابداري، دانشکده مديريت و حسابداري، موسسه آموزش عالي هاتف ، زاهدان Dr. jami58@gmail.
طبق ادبيات خصوصيسازي، هدف خصوصيسازي در سه حوزه مالي، اقتصادي و اجتمـاعي سياسي شامل افزايش کارايي بنگاه ها، توزيع مناسب درآمد، کوچک سازي دولت ، توانمندسازي بخش خصوصي، گسترش بازار سرمايه ، افزايش رقابت ، تأمين منافع مصرف کنندگان از طريق واگذاري مالکيت و مديريت بنگاه هـاي اقتصـادي دولتـي بـه بخش غيردولتي است ، در اين پژوهش سعي شده است تاثير خصوصي سازي برسود تقسيمي و عملکرد مالي شرکتها در ايران مورد بررسي قرار گيرد.
از آنجايي که سطح معني داري آزمون t زوجي کمتر از ٠/٠٥ است لذا ارتباط فوق ازلحاظ آماري معني دار ميباشد بر اساس اين آزمون بازده حقوق صاحبان سرمايه شرکتها قبل از خصوصيسازي کمتـر از بـازده حقـوق صـاحبان سـرمايه شـرکتها بعـد از خصوصيسازي مورد بررسي قرار گرفته است و در سطح معني داري ٠/٠٠١ و سطح اطمينان ٠/٩٥ اين نتيجه حاصـل گرديـد که بين ميانگين بازده حقوق صاحبان سرمايه شرکت ها قبل از خصوصيسازي با ميانگين بازده حقوق صاحبان سرمايه شرکتها بعد ازخصوصيسازي تفاوت معنيداري وجود دارد.
از آنجايي که سطح معني داري آزمون t زوجي کمتر از ٠/٠٥ است لذا ارتباط فوق از لحاظ آماري معني دار ميباشد بر اسـاس اين آزمون بازده سرمايه شرکتها قبل از خصوصيسازي بيشتر از بازده سرمايه شرکتها بعد از خصوصي سازي مورد بررسي قرار گرفته است و در سطح معني داري ٠/٠٤٨و سطح اطمينان ٠/٩٥اين نتيجه حاصل گرديد که بين ميانگين بازده سرمايه شرکتها قبل از خصوصيسازي با ميانگين بازده سرمايه بعد از خصوصيسازي تفاوت معني داري وجود دارد.