خلاصة:
شیوه های متعارف ترویج علم در حوزه ی عمومی تاریخچه ای نسبتا دیرپا دارد و کا بیش به دوران ظهور علم جدید در سده هفدهم باز میگردد.مطالب زیادی درباره ی این نوع شیوه ها که از دهه 1980 به این سو به گونه ای نظامندتر مورد توجه قرار گرفته اند،انتشار یافته است.اما شیوه های نا متعارف ترویج علم،کمتر به نحوه نظام یافته معرفی و ارزیابی شده اند.مقاله ی حاضر دو نمونه از این شیوه ها را ،که هر دو به یک مورد تاریخی مربوط هستند،معرفی می کند.این دو نمونه هر چند در ظرف و زمینه های خاص شکل گرفته اند، نمونه های نوعی به شمار می آیند.به این معنی که می توان نظایر آن دو را در ظرف و زمینه های دیگر و شزایط تاریخی و فرهنگی متفاوت نیز مشاهده نمود و احیانا مشابه سازی کرد..
Orthodox methods of popularising science have a long, though checkered, history which goes back to more or less the advent of modern science in seventeenth century. Much has been written about these methods which have been pursued and promoted in a more systematic manner since 1980s. The unorthodox methods, by contrast, have not received much critical attention. In this paper I shall discuss two related cases of unorthodox methods of popularising science which both concern one historical episode. These two cases though shaped and developed in particular socio-cultural contexts, are typical. In that, cases not dissimilar to them can be observed/reconstructed in other socio-cultural contexts. In this respect, it is hoped that the two cases discussed here will be of some educational value to the readers of this journal
(
, 
, 
)
