خلاصة:
ظهور نوع جدیدی از گونه ویروس کرونا، موسوم به کووید-19، به یک همهگیری تبدیل شده که بهداشت و سلامت عمومی در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده و شرایط ناهنجاری را در زندگی روزمره مردم در قالب رونق دادن به جرائم سازمان یافته به وجود آورده است که از جمله این جرائم میتوان به نشر اکاذیب و اخبار جعلی اشاره نمود. مقاله حاضر درصدد بررسی تاثیر کرونا بر جرائم سازمان یافته در حقوق بینالملل با تاکید بر نشر اکاذیب و اخبار جعلی است. از این منظر، مقاله حاضر پس از بسط فضای مفهومی موضوع، به بررسی تاثیر کرونا خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانهای میباشد. یافتهها نشان میدهند که اولا، به نظر میرسد که جابجایی جرائم سازمان یافته از فضای حقیقی به فضای مجازی مهمترین تاثیر کرونا بر صحنه جرائم سازمان یافته در حقوق بینالملل تلقی میشود و ثانیا، ویروس کرونا سبب کاهش نوع جرائم در فضای حقیقی و افزایش جرائم در فضای مجازی از جمله نشر اکاذیب و اخبار جعلی شده است.
ملخص الجهاز:
تأثیر کرونا بر جرائم سازمانیافته در حقوق بینالملل با تأکید نشر اکاذیب و اخبار جعلی ماندانا مقصودلونژاد 1 چکیده ظهور نوع جدیدی از ویروس کرونا، موسوم به کووید-19، به یک همهگیری تبدیل شده که بهداشت و سلامت عمومی در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده و شرایط ناهنجاری را در زندگی روزمره مردم در قالب رونق دادن به جرائم سازمان یافته به وجود آورده است که از جمله این جرائم میتوان به نشر اکاذیب و اخبار جعلی اشاره نمود.
این نوع از جرائم اخیرا و تحت تأثیر شیوع ویروس کرونا به شدت افزایش یافته و جامعه بینالمللی و حتی دولتها را با چالشهای فراوانی روبرو نمودهاند که از جمله آنها میتوان به نظر اکاذیب و اخبار جعلی اشاره نمود موضوعی که این مقاله تلاش دارد به آن بپردازد.
آنچه در این راستا بسیار اهمیت دارد توجه به این نکته است که نشر اکاذیب و اخبار جعلی یا به صورت فردی از سوی افراد رخ میدهد یا سازمان یافته و با هدف تأثیرگذاری بر افکار عمومی جهانی یا افکار عمومی یک کشور است این موضوع در دوران کرونا شیوع فراوانی داشته و به نوعی خود پدیده کرونا بر گسترش و نشر آن تأثیر فراوانی داشته است از اینرو میتوان بیان داشت که بیماری ویروس کووید-19 (کرونا) با دایره گستردگی و تبعات چندبعدی نه تنها تمامی کشورهای دنیا را درگیر خود کرده است بلکه ساختار اجتماعی و بینالمللی را نیز با چالش اساسی مواجهه نموده است؛ چراکه شمولیت جهانی بحران کرونا لزوماً و منطقاً به معنای ایجاد تبعات و چالشهای یکسان برای حتی دو کشور هم مرز و همسایه با بیشترین اشتراکات هم نمیباشد.