خلاصة:
ثبات یا بی‌ثباتی تقاضای پول, شرایط انتخاب بین حجم پول و نرخ بهره به عنوان ابزارهای سیاست پولی بوده و از طرفی تقاضای
پول می‌تواند تحت تاثیر سیاست‌های اصلاح مالی قرار گیرد. در این مقاله با استفاده از پیشینه اصلاح مالی در ایران. شاخصی برای
اصلاح مالی ساخته شده و با استفاده از آن. دوره مورد بررسی (۱۳۵۲-۱۳۹۱) به دو دوره پیش و پس از انجام اصلاحات مالی
تقسیم‌شده و تابع تقاضای پول, با استفاده از مدل تصحیح خطا در این دو دوره و کل دوره بر آورد شده است. نتایج نشان می‌دهد
اصلاحات مالی اثر معناداری بر تقاضای پول نداشته و تابع تقاضای پول در ایران با ثبات مانده است. افزون بر این. ثبات تقاضای
پول با به‌کارگیری آزمون‌های CUSUM و CUSUMSQ نیز بررسی شده که نتایج این آزمون‌ها هم نشان‌دهنده ثبات تقاضای پول
است. بر اساس این نتایج, ابزار مناسب برای اعمال سیاست‌های پولی در ایران» حجم پول خواهد بود. این نتیجه دیدگاه‌های موجود
در میان سیاست‌گذاران پولی ایران» مبتنی بر استفاده از نرخ سود به عنوان ابزار سیاست پولی را تضعیف می‌کند.
The stability or instability of demand for money is the main determinant of condition for choosing the money supply or interest rate as de facto the leading apparatus of monetary policy. Though, it is worth to note that on theoretical ground, the demand for money can per se be affected by financial reforms propounded by the monetary authorities. In this paper, an attempt is made to investigate the impact of financial reforms in Iran on stability of demand for money viz-a-viz expounding the ex-post history of these reforms for constructing a financial reform index during the period of 1973-2012. Then, we divided the whole sample period of study into two sub periods, as pre and post periods of financial reforms de jure and subsequently, we estimated the demand for money through utilizing the Error Correction Model for the whole and two sub periods, to compare the pertinent co-efficients. The results prima facie indicate that the financial reforms, do not bear the significant effect on demand for money and the money demand function has been stable during the sample period, quid pro qua. Furthermore, we tried to examine the stability of demand for money, using the cusum and cusum of Squares Test, in which the results of these tests have confirmed the postulation that the demand for money function in Iran is stable in toto. Hence, based upon these findings, we can specify that the most appropriate paraphernalia for conduction of monetary policy in Iran is the money supply, which can falsify the ruling orthodoxy among the conventional monetary policymakers of Iran that the interest rate is more relevant and convenient tool for implementation of monetary policy in Iran ipso facto.
ملخص الجهاز:
بررسي رابطه اصلاحات مالي و ثبات تقاضاي پول در اقتصاد ايران جواد عرب يارمحمدي ، دکتر عليرضا عرفاني چکيده ثبات يا بيثباتي تقاضاي پول ، شرايط انتخاب بين حجم پول و نرخ بهره به عنوان ابزارهاي سياست پولي بوده و از طرفي تقاضاي پول ميتواند تحت تأثير سياست هاي اصلاح مالي قرار گيرد.
اگر حجم پول ابزار سياست پولي باشد، رابطه هاي ١ و ٢ ميتواند به صـورت مشـترک بـراي توليـد حل شود: (رجوع شود به تصویر صفحه) حال ، با قرار دادن mt به گونه اي که ٠=٢[E]yt شود (با توجه به اينکه متغيرهـاي را نرمـال کـرديم ، کافي است ٠=mt باشد)، خواهيم داشت : (رجوع شود به تصویر صفحه) بنابراين ، مقدار تابع هدف وقتي ابزار عرضه پول است ، عبارت خواهد بود از: (رجوع شود به تصویر صفحه) در سياست جايگزين ، it ابزار سياستي بوده و رابطه ١ ميتواند به صورت مستقيم براي توليد، حل شود.
٥. برآورد مدل در اين مقاله ، روشي که براي در نظرگرفتن اثر اصلاحات مالي بر ثبات تقاضاي پول استفاده ميشـود، ايـن اسـت که بر اساس شاخص هاي توسعه مالي، دوره مورد بررسي به دو دوره که در يکي توسعه مـالي بـه وقـوع پيوسـته است ، تقسيم شود.
Financial Deregulation and Stability of Money Demand: The Australian Case, Australian Economic Papers, 38, PP.
Financial Progress and the Stability of Long-run Money Demand: Implications for the Conduct of Monetary Policy in Emerging Economies.
(
, 
, 
)
