خلاصة:
یکی از مسائل قابل توجه در تحقیقات قرآنی، بررسی شیوههای استدلالی بهکار رفته در قرآن کریم است. اساساً خداوند چگونه در قرآن کریم استدلال کرده و از چه عناصر بنیادین در این استدلالها استفاده شده است؟ از میان قرآنپژوهان غربی، رزالیند ورد گویین در این زمینه تحقیق مفصلی انجام داده است. در مقالۀ حاضر تلاش شده با روش توصیفی-تحلیلی، دیدگاه گویین دربارۀ عناصر بنیادین استدلال در قرآن کریم و چگونگی نقش آنها در تشکیل استدلالهای قرآنی واکاوی شود. با بررسیهای انجامشده، این نتیجه بهدست آمد که گویین سه عنصر بنیادین را در استدلالهای قرآنی کشف میکند که عبارتاند از: عهد، نشانهها و سنت. گویین عهد را به منزلۀ قاعدهای عام میداند که در بسیاری از استدلالهای قرآنی نقش مؤثری ایفا میکند. وی این استدلالها را در قالب استدلال مبتنی بر قاعده شناسایی میکند. علاوه بر این، به گفتۀ وی، قواعد فرعی متعددی از عهد ناشی میشود که به نوبۀ خود استدلالهایی را شکل میدهند. مباحث گویین دربارۀ شیوههای استدلالی در قرآن و عناصر بنیادین در آنها، زاویههایی جدید به تحقیقات قرآنی داده و زمینهای مناسب را برای پژوهشهایی اصیل در این حوزه فراهم میکند.
One of the significant issues in Qur’anic research is the study of the reasoning methods used in the Holy Qur’an. Basically, how did God argue in the Holy Qur’an, and what fundamental elements were used in these arguments? Among Western scholars of the Qur’an, Rosalind Ward Gwynne has done extensive research in this area. In the present article, an attempt has been made to use a descriptive-analytical method to delve into Gwynne’s views on the fundamental elements of reasoning in the Holy Qur’an and how they play a role in the formation of Qur’anic reasoning. From the studies carried out, it was concluded that Gwynne has discovered three fundamental elements in the Qur’anic arguments, which include: covenant, signs, and tradition. Gwynne considers the covenant as a general rule that plays an important role in many Qur’anic arguments. She identifies these arguments as the rule-based arguments. In addition, she says, there are various sub-rules of the covenant that in turn form certain arguments. Gwynne’s discourses concerning the methods of reasoning in the Qur’an and the fundamental elements in them give new perspectives to Qur’anic research and provide a suitable ground for authentic research in this field.
ملخص الجهاز:
واکاوي ديدگاه رزاليند گويين دربارٔە عناصر بنيادين استدلال در قرآن کريم و چگونگي نقش آنها در تشکيل استدلال * محمدعلي مبيني ١ چکيده : يکي از مسائل قابل توجه در تحقيقات قرآني، بررسي شيوه هاي استدلالي به کار رفته در قرآن کريم است .
١ در ميان قرآن پژوهان معاصر غربي، رزاليند ورد گويين ( Rosalind Ward Gwynne) با الهام گيري از القسطاس المستقيم ،٢ تلاش گسترده اي براي استخراج انواع استدلال هاي قرآني به عمل آورده است .
(٤١٧ :٢٠٠٨ ,LaWry) بايد توجه داشت چنان که از عنوان کتاب هم پيداست ، مراد گويين از استدلال هاي قرآني، استدلال هايي است که از سوي خداوند متعال خطاب به بندگان صادر شده و از اين طريق ، اعتماد بندگان را براي پذيرش بيانات و احکامش جلب کرده است .
(Ibid) از نظر گويين ، يکي از کارکردهاي بيان نشانه ها در قرآن کريم ، پشتيباني از فرمان هاي الهي است ؛ به اين صورت که خداوند ابتدا نشانه هايي از خود را ذکر ميکند، سپس به بندگانش فرماني ميدهد.
(٤٠-٣٩ ,Ibid) در مجموع به گفتۀ گويين ، بيان نشانه ها و سنت ها در قرآن کريم آن قدر رواج دارد که به راحتي ممکن است سياق را از دست داد و فراموش کرد که شگفتي هاي جهان فيزيکي و تداوم حوادث تاريخي به اين جهت ذکر مي شوند که از استدلال هايي پشتيباني کنند.
(X :٢٠٠٤ ,GWynne) براي داوري دربارٔە مباحث گويين بايد گفت اصل توجه گويين به مسألۀ استدلال در قرآن کريم و جست وجوي انواع استدلال هاي خداوند در آن قابل تقدير است .