تأثیر مواجهه زودرس توسط همتا بر عملکرد بالینی دانشجویان ترم یک پرستاری مقالة

مقدمه: آموزش بالینی قلب آموزش پرستاری می‌باشد. یکی از چالش‌های آموزش بالینی، واضح نبودن ارتباط بین دروس تئوری و بالین بیمار می‌باشد. از سوی دیگر آموزش براساس شیوه همتا می‌تواند یک وسیله کمک کننده در آموزش مهارت‌های بالینی باشد لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مواجهه زودرس توسط همتا بر عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری‌ترم یک اجرا شد. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی 28 نفر از دانشجویان پرستاری‌ترم یک دانشکده علوم پزشکی ایران شهر واجد شرایط انتخاب و با گمارش تصادفی به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها چک لیست مهارت عملکرد بالینی بود که با مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، آزمون کای اسکوئر، تی مستقل وتی زوج استفاده شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که دانشجویان دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک نظیر سن و جنس و معدل دیپلم تفاوت معنی داری نداشتند (05/0 > P). همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد دانشجویانی که توسط همتا آموزش داده شده بودند نمرات بالاتری در عملکردهای آموزش داده شده در واحد مهارت‌های بالینی و بیمارستان نسبت به دانشجویانی که توسط مربی آموزش دیده بودند کسب کردند (05/0 P). نتیجه‌گیری: مواجهه کردن دانشجویان با محیط بالینی واقعی منجر می‌شود دانشجویان دیدگاه بهتری نسبت به حرفه پرستاری بدست می‌آورند. در صورتی که این تجربه توسط همتا صورت گیرد منجر به ارتقاء سطح آموزش بالینی آن‌ها خواهد شد.

Introduction: Clinical education is the heart of nursing education. One of the challenges of clinical education is the lack of clarity of the relationship between theoretical education and clinical training. On the other hand, peer teaching can be a supplementary tool in clinical skills training. Therefore, this study examine the effect of early clinical exposure in peer assisted learning on the clinical practice of nursing students. Methods: In this semi-experimental study, 28 freshmen nursing students studying in Iranshahr University were selected and assigned to two groups of instructor teaching and peer teaching. The data collection tool was a clinical skill checklist which was completed based on observations before and after training. The collected data were analyzed using descriptive statistics, chi-square test, and independent and paired samples t-tests. Results: No significant difference was found between two groups regarding the age, sex and grade of point (P = 0.08). After training, the score of clinical skills was 5.63 ± 0.45 in instructor group and 6.11±0.5 in peer group, and there was found a significant difference between groups (P Conclusions: Exposing students with a real clinical environment will allow students to get a better view of nursing. If this experience is brought about by peers, they will improve their clinical education.