خلاصة:
هدف تعیین بررسی تاثیر ادراک خطر، خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی بر رفتارهای یاری رسان با توجه به نقش میانجی گر هوش اجتماعی انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی افراد کمک رسان در سیل سال 1398 خوزستان بود. به منظور تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران بر مبنای جامعه غیر تعریف شده استفاده شد و ۳۸۷ نفر به روش نمونه‌گیری خوشه-ای انتخاب شدند. براین مبنا شهر خوزستان به 5 منطقه جغرافیایی شامل شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم شد. سپس از هر منطقه یک منطقه سیل زده به صورت تصادفی انتخاب شدند و در هر منطقه، دو کمپ اسکان سیل-زدگان انتخاب و به آن مراجعه شد و به صورت تصادفی آزمودنی‌های غیر آسیب دیده که به منظور کمک رسانی به این مراکز مراجعه نموده‌اند، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های رفتار یاریرسانی درخشنده -نیا و نوری (۱۳۸۴)، ادراک خطر بین‌تین، خودکارآمدی شرر، حل‌مساله اجتماعی دزوریلا و همکاران (۲۰۰۲) و هوش اجتماعی ترمسو (2001) بود. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر به کمک دو نرم افزارSPSS وAMOS ۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از ضرایب غیر مستقیم در تحلیل مسیر نشان داد که هوش اجتماعی نمی‌تواند نقش میانجی گر را در رابطه بین سه متغیر ادراک خطر، خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی با رفتارهای یاری رسانی ایفا نماید (05/ 0 p>) و تنها ضرایب مستقیم ادراک خطر، خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی با رفتارهای یاری رسانی مورد تایید قرار گرفت (05/ 0 > P ).
The aim of this study was Investigating the effect of risk perception, self-efficacy and social problem solving on helpful behaviors according to the mediating role of social intelligence. The design of the present study was a descriptive correlational study and the statistical population of the study included all helping people in the flood of 1398 in Khuzestan. In order to determine the sample size, Cochran's formula based on undefined population was used and 387 people were selected by cluster sampling. Based on this, the city of Khuzestan was divided into 5 geographical regions including north, south, east, west and center. Then, a flooded area was randomly selected from each area, and in each area, two flood camps were selected and referred to it, and non-damaged subjects were randomly referred to these centers for assistance,were selected. Data collection tools included the Derakhshande Nia and Nouri Aid Behavior Questionnaire (1384), Bintin Risk Perception (1993), Scherer Self-Efficacy (1982), Dezorella et al.'s (2002) Social Problem Solving, and Termiso social intelligence (2001). In order to test the research hypotheses, the statistical method of path analysis was used with the help of SPSS and AMOS software version 22. The results of indirect coefficients in path analysis showed that social intelligence cannot play a mediating role in the relationship between the three variables of risk perception, self-efficacy and social problem solving with helping behaviors (p> 0.05) and only direct coefficients Perception of risk, self-efficacy and social problem solving were confirmed by helping behaviors (P <0.05).
(
, 
, 
)
