خلاصة:
موفقیت در هر رشته ورزشی نیازمند قابلیت های جسمانی ویژه ای میباشد. بنابراین آگاهی از وضعیت
آمادگیجسمانی ورزشکاران در تعیین میزان اثربخشی عملکرد مهم میباشد. هدف از مطالعۀ حاضر تاثیر
هشت هفته تمرین پلایومتریک بر توان انفجاری پاها، سرعت ، چابکی و قدرت بسکتبالیست های مرد
آماتور بود. در مطالعه حاضر ٢٠ مرد بسکتبالیست با دامنۀ سنی ٢٣-١٨ سال به صورت تصادفی در دو
گروه ١٠ نفری پلایومتریک و کنترل جایگزین شدند. گروه تمرین به مدت ٨ هفته به اجرای تمرینات
پلایومتریک پرداخته و در راستای بررسی تغییرات عملکرد در دو مرحله پیش آزمون - پس آزمون ، برای
سنجش توان انفجاری پاها از آزمون پرش عمودی با یک قدم دورخیز، ارزیابی سرعت با آزمون دو سرعت
٣٠ یارد، برای سنجش چابکی از آزمون چابکی سیمو و از 1RM اسکات برای اندازه گیری قدرت اندام -
تحتانی استفاده شد. داده های تحقیق با استفاده نرم افزار آماری 19-SPSS و آزمون های t مستقل و
وابسته در سطح معنی داری 0/05<P تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات
پلایومتریک ، باعث بهبود قابل توجهی (0/05<P) در توان انفجاری پاها، سرعت ، چابکی و قدرت
بسکتبالیست های در گروه تجربی شده است . با توجه به تاثیرات مثبت این نوع تمرینات در پژوهش
حاضر، پیشنهاد میشود که مربیان از این تمرینات برای بهبود عملکردحرکتی و کاهش میزان آسیب -
دیدگی استفاده کنند.
ملخص الجهاز:
نتايج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرين پلايومتريک اثر معنيداري بر بهبود توان انفجاري پاهاي بسکتباليست - هاي مرد آماتور در گروه تجربي داشته است ، درحاليکه هيچگونه اختلاف معنيداري در گروه کنترل مشاهده نشد.
در مقابل ، بوترا٣ و همکاران (٢٠١٨)، به بررسي اثر هشت هفته تمرينات ترکيبي پلايومتريک و تعادلي بر عملکرد 1 Roman 2 Ramirez 3 Bouteraa ورزشي زنان بسکتباليست پرداختند و گزارش کردند که هيچگونه اختلاف معني داري در ميزان پرش اسکات ١، پرش تکراري روبه جلو٢، پرش عمقي ٣ و توان پرش عمقي در بسکتباليست هاي زن بعد از هشت مشاهده نشد (٢٨).
نتايج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرين پلايومتريک باعث کاهش معنيداري در زمان دوي سرعت ٢٧ متر در بسکتباليست هاي مرد آماتور در گروه تجربي شده است ، درحاليکه هيچگونه اختلاف معنيداري در گروه کنترل مشاهده نشد.
به علاوه ، رامايز و همکاران (٢٠١٦)، نشان دادن که ٦ هفته تمرين پلايومتريک باعث افزايش عملکرد چابکي و بهبود زمان تغيير جهت در زنان فوتباليست شده است (٢٧)، که نتايج اين پژوهش ها همسو با يافته هاي پژوهش حاضر ميباشد.
نتايج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرين پلايومتريک اثر معنيداري بر بهبود قدرت RM١ عضلات بازکننده پاهاي بسکتباليست هاي مرد آماتور در گروه تجربي داشته است ، درحاليکه هيچگونه اختلاف معنيداري در گروه کنترل مشاهده نشد.
Effects of combined balance and plyometric training on athletic performance in female basketball players.
Short term effects of strength and plyometric training on sprint and jump performance in professional soccer players.
(
, 
, 
)
