خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی برونسپاری در ورزش بود. روش پژوهش آمیخته اکتشافی و دادهها به شکل میدانی بامطالعه پیشینه و مصاحبه نیمه ساختار یافته با افراد خبره، جمعآوری گردید. سپس جهت رسیدن به اجماع از روش دلفی استفاده شد. در بخش کمی با توجه به نتایج بهدستآمده از مرحله کیفی، پرسشنامه محقق ساختهای طراحی گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه خبرگان مرتبط با برونسپاری ورزشی در کشور تشکیل میدادند که شامل اعضای هیئتعلمی دانشگاههای دولتی کشور، مدیران سازمانهای دولتی و شرکتهای خصوصی، کارفرمایان و پیمانکاران بودند. روش نمونهگیری در بخش کیفی و کمی، غیر تصادفی از نوع هدفمند و در دسترس بود. شاخص محقق برای نمونه گیری افرادی آشنا با ادبیات و مبانی نظری برونسپاری، افرادی دارای سابقه تدریس، تألیف کتاب و مقاله علمی – پژوهشی و یا سابقه کار اجرایی بالاتر از 5 سال در زمینه برونسپاری بود. برای بخش کیفی مصاحبه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. در بخش کمی، مبنای محاسبه به ازای هر سؤال 10 الی 15 نفر پاسخدهنده که درنهایت 296 نفر پرسشنامهها را تکمیل نمودند. جهت تحلیل دادهها از نرمافزار Smart PLS3 استفاده شد. نتایج نشان داد عوامل فرهنگی و اجتماعی بر برونسپاری در ورزش اثر دارد. لذا توصیه میگردد مسئولین امر جهت مهیا نمودن بستر فرهنگی و اجتماعی مناسب، به اطلاعرسانی گسترده در مورد اثرات مثبت برونسپاری در ورزش از طریق رسانههای عمومی و تحلیل برونسپاریهای موفق در جهان جهت یافتن راهکارهایی برای اجرا و توسعه این راهبرد در ورزش ایران بپردازند.
The aim of this study was to investigate the cultural and social factors of outsourcing in sport. The methodology was exploratory mixed and the data were collected by the field method with a review of related literature and semi-structured interviews with experts. Then, Delphi method was used to reach consensus. In the quantitative part, based on the results obtained from the qualitative phase, a researcher-made questionnaire was designed. The statistical population consisted of all experts related to sport outsourcing in Iran including faculty members of Iran state universities, managers of public organizations and private companies, employers and contractors. The sampling methods were non-random, purposive and convenience in qualitative and quantitative parts. The sample included those who were familiar with the literature and theoretical basics of outsourcing, those with teaching experience, writing a book and scientific- research papers or over 5 years of executive outsourcing experience. For the qualitative part, the interview continued until theoretical saturation. In the quantitative part, the base of calculation for each item was 10-15 respondents who finally completed 296 questionnaires. Smart PLS3 software was used for data analysis. The results showed that cultural and social factors influenced outsourcing in sport. Therefore, it is recommended that authorities should inform of the positive effects of outsourcing in sport through mass media and analyze successful outsourcing in the world to provide a suitable cultural and social groundwork and to find ways to implement and develop this strategy in Iran sport.
ملخص الجهاز:
Keywords: outsourcing, privatization in sport, Delphi method, cultural and social.
ازلحاظ فرهنگي و اجتماعي برون سپاري در ورزش آثار فراواني دارد به عنوان مثال نادريان و قدوسي (١٣٩٤) سرمايه گذاري و توسعه صنعت ورزش در جامعه موجب تغيير نگرش مردم نسبت به ورزش مي شود که اين امر در توسعه و پيشرفت برنامه هاي ورزشي در بخش هاي تفريحي و قهرماني نقش به سزايي دارد (١٢).
از مهم ترين عوامل مثبت فرهنگي اجتماعي برون سپاري تشکيل يک نظام انگيزشي بر اساس نفع شخصي، گسترش فرهنگ همکاري و مشارکت ، توسعه ورزش و گردشگري ورزشي، استفاده گسترده تر از امکانات ورزشي ، کاهش معضلات اجتماعي و بهبود روابط انساني؛ همچنين از مهم ترين عوامل منفي فرهنگي اجتماعي برون سپاري مهيا نبودن بستر فرهنگي برون سپاري، علاقه سنتي مردم به داراييهاي فيزيکي به جاي داراييهاي مالي، ريسک اخلاقي، درک و تفسير متفاوت از سياست هاي کلي اصل ٤٤ در ميان مسئولان ، دربرداشتن هزينه هاي اجتماعي برون سپاري برخي از ورزش ها، تنها استقبال از چند رشته درآمدزا ورزشي براي برون سپاري، کمبود بخش خصوصي و جامعه مدني قوي در کشور بود.
در رابطه با مهيا نبودن بستر فرهنگي جامعه که به عنوان مهم ترين گويه در بخش عوامل منفي فرهنگي و اجتماعي برون سپاري در ورزش بدان اشاره شد؛ مصلي نژاد و همکاران (١٣٩٣) در پژوهش خود بيان کردند علماي توسعه بر اين باورند که تا فرهنگ يک جامعه همراه با توسعه نباشد، توسعه در آن جامعه اتفاق نخواهد افتاد؛ چراکه تمايل افراد جامعه به عنوان عاملان محوري توسعه بسيار حائز اهميت است .