خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجیگر خودهای ممکن در رابطه بین چشم انداز زمان با اضطراب امتحان دانش آموزان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بود که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند که از میان آن‌ها 255 دانش آموز به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل اضطراب امتحان ساراسون و همکاران (1958)؛ توازن خودهای ممکن زادشیر و همکاران (1399) و سیاهه چشم انداز زمان زیمباردو و بوید (1999) بود. برای تحلیل داده‌ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌‌ها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین چشم اندازهای آینده (01/0>p، 176/0-=β)، حال لذت‌گرا (01/0>p، 179/0-=β) و گذشته مثبت (01/0>p، 076/0-=β) با اضطراب امتحان منفی و در سطح 01/0 معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین چشم انداز گذشته منفی با اضطراب امتحان (01/0>p، 053/0=β) مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. نتیجه‌‌گیری: به نظر می‌رسد چشم انداز زمان موجب می‌شود فرد برای اهداف بلند مدت خود برنامه ریزی کند، این طرح ریزی موجب افزایش تفکر امیدوارانه، داشتن منابع مقابله ای کافی و کارآمد برای تفکر هدفمند و آشنایی با مسیرهای لازم برای رسیدن به اهداف، می‌شود که در نهایت موجب شده دانش آموز اضطراب امتحان را تجربه نکند.
Aim: This study aimed to determine the mediating role of the possible selves in the relationship between time perspective and students' test anxiety. Method: The research method was descriptive structural equation modeling and the statistical population of the present study included all high school students in Tehran who were studying in the academic year of 2019-2020, among them, 255 students were selected by convenience sampling method. Research tools include the Test Anxiety Scale by Sarason et al. (1958); the Possible Selves’ Questionnaire by Zadshir et al. (2020) and the Time Perspective Inventory by Zimbardo and Boyd (1999). Structural equation modeling was used to analyze the data. Results: In the present study, the indirect path coefficient between future (p Conclusion: It seems that the time perspective causes a person to plan for his long-term goals, this planning increases hopeful thinking, having enough and effective coping resources for purposeful thinking and familiarity with the necessary paths to meet the goals, which ultimately causes the student not to experience test anxiety.
ملخص الجهاز:
ir چکيده هدف : هدف پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجيگر خودهاي ممکن در رابطه بين چشم انداز زمان با اضطراب امتحان دانش آموزان بود.
. 1 test anxiety 13 چشم انداز زمان نه تنها صفات شخصيت ، قضاوت ها و سبک هاي حل مسئله فرد را توصيف ميکند بلکه نقش مهمي را در رفتار، انگيزش ، هدف محوري و پيشرفت تحصيلي افراد ايفا ميکند (رادزينسکا- ووجسيچووسکا و همکاران ، ٢٠٢١).
با نگاهي بر آنچه که مرور شد به نظر ميرسد چشم انداز زمان ، فرايندي روان شناختي است که افراد به واسطه آن دنياي تجربي خود از جمله روابط بين فردي و اجتماعي را ادراک ميکنند، تفسير کرده و با آن ارتباط برقرار ميکنند و بدين ترتيب بر افکار، هيجان ها، و اعمال و انگيزش آن ها اعمال نفوذ ميکند و موجب شکل گيري «خود» در نوجوانان ميشود و بر پيشرفت تحصيلي آن ها و عملکرد تحصيليشان تأثير ميگذارد.
بنابراين هدف پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجيگر خودهاي ممکن در رابطه بين چشم انداز زمان با اضطراب امتحان دانش آموزان بود.
شکل ١ مدل ساختاري بين روابط چشم انداز زمان ، خودهاي ممکن و اضطراب امتحان را در دانش آموزان نشان ميدهد.
اين يافته بيانگر آن است که متغيرهاي چشم انداز زمان و خودهاي ممکن ٤٣ درصد از واريانس اضطراب امتحان را در دانش آموزان تبيين ميکند.
بحث و نتيجه گيري هدف پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجيگر خودهاي ممکن در رابطه بين چشم انداز زمان با اضطراب امتحان دانش آموزان بود.
(
, 
, 
)
