دلم لرزید، این شروع خوبی بود: نگاهی به مجموعه شعر لحظه های دلتنگی سروده ی مهرداد نصرتی مقالة

"آن‌چه در این مجموعه شعر ابتدا نگاه انسان را به سمت خود جلب می‌کند نام و تصویر روی جلد است. پنج شب به ماه مهر مانده بود آمدیدآن غروب سرد یادتان که هست در غزل «نجابت صدها بهار»، کلماتی نظیر ببین، خلاصه، بگو، همگی به خوبی در جای خود قرار گرفته و در این‌که باعث تأکید می‌شود شاید بتوان گفت به آن سبب باشد که شاعر به دنبال زبانی ساده و صمیمی می‌گردد که به راحتی بتواند با مخاطب خود رابطه داشته باشد که این زبان در شعرهای آخر مجموعه و بیش‌تر در مثنوی‌ها به چشم می‌خورد. درست مثل زمانی که روی صفحه‌ی شطرنجهمه پیاده کشان است و یک سواره نداریو مات مانده‌ای و رنگ از رخ تو پریدهو چشم‌داشتی از شاه بی‌قواره نداریبا دقت در شهر لحظه‌های دلتنگی درمی‌یابیم که این واژه‌های کلیدی که در کل مجموعه بیش‌تر به چشم می‌خورد در یک جوشش شاعرانه یک مثنوی موفق به وجود آورده."