خلاصة:
امروزه در جوامع شهری، ورزش از اصلی ترین و حیاتی ترین فعالیتهای مردم در اوقات تفریح و سرگرمی
به شمار میرود که قشر بزرگی از شهرنشینان زمانی را به ورزش کردن و تماشای مسابقات ورزشی
میپردازند و در واقع، یک روش هوشمندانه و عاقلانه جهت بهبود سطح کیفیت زندگی و یک نگرشی نو
برای تمرکز و برنامه ریزی استفاده کنندگان و یا طراحی اماکن ورزشی و تفریحی توسط طراحان و
مسئولان میباشد. به طوریکه در دنیای امروزین، با توجه به روند فزاینده تغییرات محیطی و روند صعودی
استفاده از امکانات و تسهیلات ورزشی و از طرفی، با تاکید به اینکه ورزش بعنوان موتور محرک و تقویت
جسم و روان و نیز عامل همبستگی اجتماعی است، نامناسب بودن این فضاها منجر به تاثیرات منفی بر افراد،گروهها و جوامع میشود. در این میان، یکی از چالشهای اساسی در حوزه ورزش و تربیت بدنی در ایران
مطرح است، کمبود امکانات و فضاهای ورزشی از جمله مجموعه های ورزشی است. طوریکه باتوجه به
تحقیقات انجام شده توسط مرکز آمار ایران، سرانه کاربری ورزشی به ازای هر نفر در جهان ٢ مترمربع بوده
که در کشور ما کمتر از ١ مترمربع میباشد و بایستی بدان توجه ویژهای گردد. کلیه فعالیتهای ورزشی
بنوعی نیاز به امکانات، وسایل و تجهیزات ویژهای داشته و به لحاظ مدیریت و بهره برداری مستلزم آگاهیها
و تخصص خود میباشد. لذا ضروری است که به بررسی و واکاوی رویکردها و شاخصهای کلیدی در
طراحی مجموعه های ورزشی بعنوان یک نیاز عمومی و مردمی و بعنوان یک اصل در طراحی معماری و
شهرسازی پرداخته شود. مقاله حاضر به لحاظ هدف از نوع مطالعات کاربردی با روش توصیفی- تحلیلی و
با رویکرد کیفی است. نحوه گردآوری دادههای تحقیق عمدتا مبتنی بر مطالعات اسنادی- کتابخانهای
است. روش استدلال پژوهش از نوق قیاسی بوده که به روش مطالعات تطبیقی و مقایسه نمونه ها در طراحی مجموعه های ورزشی مانند عوامل کالبدی، محیطی، ادراکی- معنایی و عوامل عملکردی شناسایی گردیده و پرداخته شده است. نتایج یافته های تحقیق نشان میدهد که با تغییرات این عوامل در مقایسه با استانداردهای موجود، میتوان به یک رویکرد مطلوب مانند رویکرد معماری پایدار با شاخصهای کلیدی جهت طراحی مجموعه های ورزشی دست یافت تا از هر نظر، پاسخگوی نیازهای ورزشکاران و دیگر
مراجعه کنندگان باشد.
ملخص الجهاز:
com چکیده امروزه در جوامع شهری، ورزش از اصلیترین و حیاتیترین فعالیتهای مردم در اوقات تفریح و سرگرمی به شمار میرود که قشر بزرگی از شهرنشینان زمانی را به ورزش کردن و تماشای مسابقات ورزشی میپردازند و در واقع، یک روش هوشمندانه و عاقلانه جهت بهبود سطح کیفیت زندگی و یک نگرشی نو برای تمرکز و برنامهریزی استفاده کنندگان و یا طراحی اماکن ورزشی و تفریحی توسط طراحان و مسئولان میباشد.
نتایج یافتههای تحقیق نشان میدهد که با تغییرات این عوامل در مقایسه با استانداردهای موجود، میتوان به یک رویکرد مطلوب مانند رویکرد معماری پایدار با شاخصهای کلیدی جهت طراحی مجموعههای ورزشی دست یافت تا از هر نظر، پاسخگوی نیازهای ورزشکاران و دیگر مراجعه کنندگان باشد.
در جامعه شهری امروز ورزش از مهمترین فعالیتهای سالم در اوقات تفریح مردم به شمار میرود که قشر بزرگی از جامعه مدتی را به ورزش، تماشای مسابقات ورزشی در حقیقت یک روش هوشمندانه و عاقلانه توسعه کیفی زندگی و یک نگرش و روش متفاوتی برای فکر کردن و تصمیم سازی یا طراحی ساختمان می باشد و چنین توسعهای سه هدف همزمان باید در نظر گرفته شود: اولاً جنبههای اجتماعی و اقتصادی و تعامل بومگرایانه باعث ارتقای کیفیت زندگی جمعی میگردد؛ ثانیاً کمترین آسیب را به محیط زیست وارد نماید؛ ثالثاً با توجه به فناوریهای نوین سبب پیشرفت جنبههای اقتصادی شود.
ایشان در این پژوهش به این نتیجه میرسند که طراحی و ساخت اماکن و مجموعههای ورزشی یکی از مولفههای اصلی دستیابی به حفظ و ارتقا سلامت جسمی و روحی در بین معلولین، بهویژه بانوان معلول، با توجه به نیازهای آنها به معماری خاص برای برآورده کردن نیازهای آنها با اهداف درمانی و اوقات فراغت بوسیله ورزش میباشد.