گسترش علم، تفکر بین رشته ای و خطرآسیب‌های بنیادی به جغرافیای ایران مقالة

جغرافیای ایران علی‌رغم توسعه چشمگیری که از نظر تعداد مراکز آموزشی، روش‎شناسی و رویکردهای پژوهشی و آموزشی داشته، نتوانسته است متناسب با توسعه بین المللی آن را در حل مشکلات جامعه مشارکت بدهد. این در حالی است که تلی از مشکلات در جامعه وجود دارد که حل آن‌ها می‌تواند به طور بالقوه به دست متخصصان جغرافیا صورت گیرد. این مشکلات به دو گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول پروژه‌هایی است که از ده‎ها سال قبل تصویب شده و بنابه دلایلی انجام آن تا الان به تعویق افتاده، یا با سطح فعلی آموزش مشارکت در آن‎ها به‎طور ضعیف صورت می‎گیرد و گروه دوم موضوعات به روزی هستند که در این‌جا نیز برنامه‎های آموزشی جدید جغرافیا برای نشان دادن جنبه‌های کاربردی آن اجازه درک جغرافیایی موضوع و تشخیص نوع مشارکت ممکن را برای حل مشکل موجود در بطن مطالعات بین‎رشته‌ای دشوار می‌سازد. در این شرایط برداشت از مفهوم مطالعات بین‎رشته‎ای به‎جای حل مشکل با مشارکت همدیگر، به صورت دخالت غیرحرفه‎ای در علوم دیگر و تداخل وظایف ظاهر می‎شود که در صورت نبود کنترل و دخالت اندیشۀ جمعی در توضیح و تحدید قلمروهای علمی، صاحبنظران علوم کمی و مهندسی، مسائل کاربردی جغرافیا را هدایت خواهند کرد. دلایل مختلفی برای این نبود وحدت و انسجام راهبردی در بین جغرافیدانان وجود دارد که عدم حمایت جدی مسئولان اجرایی جغرافیاخوان از این دانش، فعالیت ضعیف انجمن‎های جغرافیایی و عملکرد ضعیف نشریات برای تمرکز تحقیقات از عوامل مهم می‎باشد. نبود برنامه‎ریزی آموزشی هدف‎مند و مبتنی بر حل مشکلات جامعه که از این ضعف‌ها سرچشمه می‎گیرد با ایجاد آشفتگی فکری در فارع التحصیلان کارشناسی آن‌ها را از حل موضوعات ساده باز داشته و در سطوح بالا انتخاب موضوع متناسب و تولید یافته‌های علمی قابل توجه که به عنوان تنها خروجی علمی دانشگاه‌ها به شمار می‌رود را از آن‌ها سلب می‎کند. از این رو، فعال شدن انجمن‎های علمی، همکاری جدی جغرافی‎دانان با انجمن‎ها، کمکهای ادرای سیاستمداران تحصیل‎کرده جغرافیا برای اجرایی کردن درخواست انجمن‎ها و عملکرد جدی نشریات در هدایت و چاپ تحقیقات اصیل اولین گام در جهت برون‎رفت از این بن بست می‎باشد.

Despite the significant development of geography filed in Iran in terms of the number of educational centers, methodologies, research and educational approaches, it has not been able to participate in solving the problems of society in line with international development. However, there are a lot of problems in the society that can be potentially solved by geographers. These problems are divided into two groups: The first group is projects that have been approved for decades and for some reasons, their implementation has been postponed. The second group is updated topics, and here, too, new geography curricula make it difficult to demonstrate its practical aspects in geographical understanding of the subject and identify the possible types of participation to solve the problem within interdisciplinary studies. In this context, understanding of the concept of interdisciplinary studies appears in the form of non-professional intervention in other sciences and overlapping tasks instead of solving the problem with each other. Therefore, in the absence of control and involvement of collective thought in explaining and limiting scientific boundaries, entrants in quantitative and engineering sciences may take over the geographical subjects. There are various reasons for the lack of unity and intellectual cohesion among geographers, of which the absence of serious support from geographical executives of this knowledge, poor involvement of geographical associations and powerless performance of journals to focus on research are important factors. Lack of purposeful educational planning on the basis of solving society problems that originates from these weaknesses, creates mental confusion in undergraduates, and prevents them from solving simple problems. Added to this, the lack of decisive educational planning on the basis of solving the problems of the society that originates from these weaknesses by creating mental confusion in the undergraduates, prevents them from solving even simple problems while in higher education levels, it deprives them of choosing the appropriate subject and producing significant scientific findings. Hence, the activation of scientific associations, the serious cooperation of geographers with the associations, the administrative assistance of educated geography politicians in accordance with the requests of the associations and the serious performance of the journals in guiding and publishing the original researches are the first step to get out of this impasse

اين مشکلات به دو گروه تقسيم مي شوند: گروه اول روژه هايي است که از ده ها سال قبل تصويب شده و بنابه دلايلي انجام آن تا الان به تعويق افتاده ، يا با سطح فعلي آموزش مشارکت در آن ا به طور ضعيف صورت مي گيرد و گروه دوم موضوعات به روزي هستند که در اين جا نيز برنامه هاي آموزشي جديد جغرافيا براي نشان دادن نبه هاي کاربردي آن اجازه درک ، جغرافيايي موضوع و تشخيص نوع مشارکت ممکن را براي حل مشکل موجود در بطن مطالعات بين رشته اي دشوار مي سازد. Assessment in Geographical Education: An International Perspective, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. Interdisciplinarity and its Challenges in Higher Education, Interdisciplinary Studies in the Humanities, 1 (2), 85-101 (In Persian). Ocean Literacy: Undestanding the Ocean, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. Hidden Geographies, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. Geospatial Technoloies in Geography, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. ) (2020) Smart Geography: 100 Years of the Blgarian Geographical Society, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. Places of Memory and Legacies in an Age of Insecurities and Globalization, Key Challenges in Geography Series, Springer International Publishing. Frontier Making in the Amazon: Economic, Political and Socioecological Conversion, Key Challenges in Geography Series, Springer, Cham.