خلاصة:
مقدمه: اجتناب تجربهای یکی از عوامل فراتشخیصی است که میتواند نقش مهمی را در شکلگیری و تداوم بسیاری از مشکلات مربوط به سلامت روانی افراد ایفا کند.
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی نقش اجتناب تجربهای در پیشبینی سلامت عمومی در جمعیت غیر بالینی انجام گرفت.
روش: در این مطالعه مقطعی، تعداد ۱۵۰ دانشجوی کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه شاهد از طریق نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و ارزیابی متغیرها با استفاده از پرسشنامههای سلامت عمومی (GHQ-۱۲) و پذیرشوعمل (AAQ-II) صورت پذیرفت.
یافتهها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اجتناب تجربهای و سلامت عمومی رابطه منفی و معنادار (۰/۰۱P) وجود دارد. بهعبارتدیگر، هرچه میزان گرایش به اجتناب تجربهای در فرد بیشتر باشد، نشانگان مرضی بیشتر و سلامت عمومی کمتر است. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که اجتناب تجربهای میتواند ۴۲% از پراکندگیهای سلامت عمومی دانشجویان را بهطور معناداری پیشبینی نماید (۰/۰۱P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش و بهمنظور پیشگیری از مشکلات روانشناختی دانشجویان، لازم است راهکارهای مناسبی جهت کاهش اجتناب تجربهای و افزایش انعطافپذیری روانشناختی افراد در نظر گرفته شود.
Introduction: Experiential avoidance is one of the trans-diagnostic factors that can play an important role in formation and continuity many problems of individual's mental health.
Aim: The aim of the current study was to investigate the role of experiential avoidance on general health in non-clinical samples.
Method: In this cross-sectional study, the number of 150 students of Shahed University were selected via multi-stage cluster sampling method. Tools that used in this study were Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II), and General Health Questionnaire (GHQ-12).
Results: Pearson correlation coefficient showed that there is a significant relationship between experiential avoidance with general health (p
Conclusion: Finding showed that experiential avoidance has a counterproductive effect on general health in college's students. Thus, it is necessary to considering suitable solutions to reduce experiential avoidance in order to prevent psychology problems.