خلاصة:
رشد اخلاقی از شاخصهای توسعۀ کشور است که از ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تأثیر میپذیرد و در مقابل، بر دیگر ابعاد اثر میگذارد. در این جستار، رشد اخلاقی جامعه با نوعی رویکرد ساختاری و جامعهنگر بررسی میشود. این رویکرد، علاوه بر روابط بیناشخصی فردگرایانه، به سطحی فراتر از مجموع افراد نظر دارد. در این مقاله، با نگرشی تحلیلی-عقلانی و با پرهیز از حصرگرایی، به تحلیل عوامل مؤثر شناختی و انگیزشی در رشد اخلاقی جامعۀ ایران پرداختهایم. توجه به پیچیدگی اخلاق در جامعۀ امروزی، کاربست انتقادی ارزشها، آسیبشناسی ملی و تأکید بر مطالعات جامعهشناختی اخلاق در تحلیل وضعیت کنونی، تأکید بر سرمایهگذاری بر کودکان و زیرساختهای اخلاقی نظیر خانواده و مدرسه، آموزش غیرمستقیم اخلاق با تأکید بر رسانههای جمعی، ایجاد زمینههای درونی (دیگرگرایی: همدلی، محبت، نوعدوستی) و بیرونی انگیزش ومشارکت عمومی نظیر اعتماد، شفافیت، قانونگرایی و جوانگرایی از جمله عوامل تحلیلی است.
Moral development is one of the characteristics of comprehensive development of the country, which is affected by political, social, economic, cultural dimensions and affects other dimensions through mutual relations. In this paper, the moral development of society is examined with a kind of structural and socialist approach that, in addition to individualistic interpersonal relationships, looks at the collective body beyond the totality of individuals. In this article, with an analytical-rational approach and avoiding exclusivism, we analyze the effective cognitive and motivational factors in moral development in Iranian society. Attention to the complexity of ethics in today's society, critical application of values, national pathology and emphasis on sociological studies of ethics in the analysis of the current situation, emphasis on investment in children and moral infrastructure such as family and school, non-educational Direct ethics with emphasis on mass media, creating internal contexts (otherness: empathy, love, altruism) and external motivation and public participation such as trust, transparency, legalism, youthfulness, etc. Such are analytical factors.
ملخص الجهاز:
فصلنامۀ علمی – ترویجی در حوزۀ اخلاق Quarterly Journal of Extension in Ethics س11، ش 42، پیاپی 64، تابستان 1400No. 42 / Summer 2021/ Eleventh Year صفحات 65-35 واکاوی عقلیفلسفی راهکارهای مؤثر در رشد اخلاق اجتماعی در جامعۀ ایرانی (در سطح جامعهنگر) فرشته ابوالحسنی نیارکی 1 چکیده رشد اخلاقی از شاخصهای توسعۀ کشور است که از ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تأثیر میپذیرد و در مقابل، بر دیگر ابعاد اثر میگذارد.
توجه به پیچیدگی اخلاق در جامعۀ امروزی، کاربست انتقادی ارزشها، آسیبشناسی ملی و تأکید بر مطالعات جامعهشناختی اخلاق در تحلیل وضعیت کنونی، تأکید بر سرمایهگذاری بر کودکان و زیرساختهای اخلاقی نظیر خانواده و مدرسه، آموزش غیرمستقیم اخلاق با تأکید بر رسانههای جمعی، ایجاد زمینههای درونی (دیگرگرایی: همدلی، محبت، نوعدوستی) و بیرونی انگیزش و مشارکت عمومی نظیر اعتماد، شفافیت، قانونگرایی و جوانگرایی از جمله عوامل تحلیلی است.
اخلاق اجتماعی صرفاً در باورداشتها، ارزشها و رفتارهای فردگرایانۀ بینشخصی خلاصه نمیشود، بلکه دربرگیرندۀ اخلاق جامعهنگر است که این اخلاق نیز خود شامل ساختارهای اجتماعی، ارکان و نهادهای جامعه و هویت جمعی است (Kolb, 2008, p.
مقام تبیین (علتیابی) که شامل چند مسئله است: الف) علل شکاف بین وضعیت کنونی و وضعیت آرمانی چیست؟ (آسیبشناسی علّی)؛ ب) عوامل تغییرات اجتماعی کداماند: تغییرات جمعیتی، تغییر در نظام ارزشها یا فناوری؟ ج) چه عواملی زمینهساز رشد اخلاقی میگردد؟ (این مسئله، موضوع تحقیق حاضر در جامعۀ ایرانی است)؛ 7.
بنابراین، بهجای تأکید بر مؤلفههای درونی، بر جامعه تأکید دارند (کیلن و اسمتانا، 1389، ص40)؛ 3) اصلاح تؤامان فرد و جامعه: بیشک رشد اخلاقی افراد یک جامعه، در میزان رشد اخلاق اجتماعی مؤثر است (ر.