خلاصة:
زمینه و هدف: آموزش یکی از اساسی ترین و ماندگارترین زیرساخت های فرهنگی برای ارتقای دانش ترافیکی بوده و در درازمدت نیز موجب نهادینهشدن فرهنگ ترافیک در جامعه شده و درنهایت میتواند به بهبود وضعیت ایمنی عبور و مرور و پیشگیری از وقوع خطرات ترافیکی، صدمات و تلفات ناشی از تصادفات شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و اولویتبندی تاثیر شیوههای مختلف آموزشی در ارتقای فرهنگ ترافیک از نگاه شهروندان شهر شیراز است. روششناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، یک تحقیق توصیفی- تحلیلی است. شیوه جمعآوری دادهها، پیمایشی با ابزار پرسشنامه محققساخته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه شهروندان شهر شیراز است که با توجه به تعداد بیش از 100 هزار نفر، حجم نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. روایی محتوا از طریق ۵ نفر از مدیران و اساتید آموزش و فرهنگ ترافیک تایید شد و همچنین پایایی متغیرها از طریق آلفای کرونباخ تایید شده است. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمون میانه (برای شناسایی شیوههای موثر)، برای رتبه بندی شیوه ها از مدل تصمیمگیری چندمعیاره بهترین- بدترین (BWM) و برای تعیین وزن بهینه هر یک از شیوه ها با حل مدل برنامهریزی ریاضی، از نرمافزار لینگو استفاده شده است. یافتهها: یافته ها نشان داد که بین شیوههای گوناگون آموزش و ارتقای فرهنگ ترافیک رابطه معناداری وجود دارد. اما سطح معناداری در شیوههای لوح فشرده آموزشی و بیلبوردهای آموزشی از سطح قابل قبولی برخوردار نیست. همچنین رسانه های جمعی و گروهی بهعنوان بالاترین رتبه، دارای بیشترین وزن (251/0)، فضای مجازی در رتبه دوم با وزن 231/0، آموزشهای مستقیم در رتبه سوم با وزن 187/0، برگزاری کمپین و تئاتر خیابانی در رتبه چهارم با وزن 096/0، برگزاری کارگاهها و دوره های آموزشی در رتبه پنجم با وزن 074/0، ارسال پیامک در رتبه ششم با وزن 045/0، سایت اینترنتی در رتبه هفتم با وزن 041/0، رسانههای نوشتاری در رتبه هشتم با وزن 039/0 و پارک آموزش ترافیکی در رتبه آخر با وزن 036/0 قرار دارند. نتایج: نتایج بیانگر این است که برای آموزش و ارتقای فرهنگ ترافیک شهروندان شیرازی، سازمانهای مسئول در امر آموزش ترافیک باید از شیوههایی استفاده کنند که بیشترین تاثیر را داشته باشند و از کاربرد شیوههایی که تاثیر چندانی ندارند، اجتناب کنند.
ملخص الجهاز:
اولويت بندي تاثير شيوه هاي مختلف آموزشي در ارتقاي فرهنگ ترافيک از نگاه شهروندان شيرازي با استفاده از تکنيک BWM (مقاله پژوهشي ) (صفحه ١٦٩-١٩٢) 5 سيدتيمور حسيني ١، رضا جواديان ٢، سعيد رمضان زاده ٣، حسين الهي نژاد٤، ولي خسروي تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٣/٢٨ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٠٦/٠٦ چکيده زمينه و هدف : آموزش يکي از اساسي ترين و ماندگارترين زيرساخت هاي فرهنگي براي ارتقاي دانش ترافيکي بوده و در درازمدت نيز موجب نهادينه شدن فرهنگ ترافيک در جامعه شده و درنهايت مي تواند به بهبود وضعيت ايمني عبور و مرور و پيشگيري از وقوع ١٦٩ خطرات ترافيکي ، صدمات و تلفات ناشي از تصادفات شود.
بر اين اساس آموزش يکي از اساسي ترين و ماندگارترين زيرساخت هاي فرهنگي براي ارتقاي دانش ترافيکي بوده و در درازمدت نيز 171 موجب نهادينه شدن فرهنگ ترافيک در جامعه شده و درنهايت مي تواند به بهبود وضعيت ايمني عبور و مرور و پيشگيري از وقوع خطرات ترافيکي ، صدمات و تلفات ناشي از تصادفات شود (منصور کيايي و ميرحسيني ، ١٣٩١).
بر اين اساس آموزش يکي از اساسي ترين و ماندگارترين زيرساخت هاي فرهنگي براي ارتقاي دانش ترافيکي شهروندان بوده و در درازمدت نيز موجب نهادينه شدن فرهنگ ترافيک در جامعه شده و در نهايت مي تواند به بهبود وضعيت ايمني عبور و مرور و پيش گيري از وقوع خطرهاي ترافيکي ، صدمات و تلفات ناشي از تصادفات که آنها را تهديد مي کنند، کمک کند (روحي و ابراهيمي قوام ، ١٣٩٥، ص ١٢٢).