خلاصة:
گرایش به ادب رئالیستی که پیامد جنگ جهانی دوم بود شاعران را با توجه به هدفی که در سرودن اشعار دارند در دو مسیر متفاوت قرار می‌دهد؛ عده‌ای با گرایش به اشعار توصیفی دنبال کنندۀ هدفی اجتماعی بوده و تصویرگر وقایع بیرون هستند و میزان تأثیرپذیری مخاطبان این اشعار تنها براساس همین وقایع موجود در جهان بیرونی است نه آنچنانکه شاعر می‌خواهد. دستۀ دیگر با گرایش به نوعی ادبیات خطابی در راستای افزایش سطح شعور سیاسی مردم و ایجاد نوعی خودآگاهی در میان اقشار مختلف جامعه گام برداشتند. روشنفکران و به ویژه شاعران روشنفکر به عنوان نهاد آگاه جامعه مدنی افرادی هستند که با قرار گرفتن در خدمت خرد انتقادی در جهت ایجاد تعادل در جامعه و روشنگری ارزش‌ها، در مقابل جامعۀ خویش ایفای نقش می‌کنند. از جمله این شاعران روشنفکران متعهد عبدالوهاب البیاتی است. وی با ارتباط دادن گذشته به تجربۀ حاضر سعی در ایجاد نوعی هارمونی فکری دارد تا انسان را به تأمّل بیشتر نسبت به جایگاه خود در میان اجتماع بزرگ انسانی وادار کند. در این پژوهش نویسنده با بهره‌گیری از روش توصیفی- تحلیلی به دنبال پاسخ به پرسش‌های اساسی در سه محور چیستی نقش روشنفکران، چرایی وجود آنها در جامعه و ویژگی‌های روشنفکر متعهد و غیر متعهد از دیدگاه این شاعر معاصر است؛ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عبدالوهاب البیاتی با درکی درست از نقش روشنفکران در جامعه در پی رواج ارزش‌های والای بشری و گسترش اندیشه های آرمانخواهی و ستیز علیه فاصلۀ طبقاتی، خواستار پی ریزی جامعه ای مبتنی بر عدالت و عشق است.
The tendency towards realist literature as one of the consequences of the World War II put poets in composing poems in two different directions; Some with a penchant for descriptive poems pursued a social goal and portrayed external events that the audience's influence on these poems is based only on events in the outside world and not what the poet wants. The other group, with a tendency towards a kind of rhetorical literature, sought to increase the level of political consciousness of the people. Intellectual poets, with the help of critical wisdom to create interaction and enlightenment in society, always tried to inform people about the political developments of their time. Among these committed intellectual poets is Abdul Wahab Al-Bayati. By connecting the past to the present experience, he tries to create a sort of intellectual harmony to make human contemplate his situation and position more among the great human community. Using the descriptive-analytical method, this research seeks to answer the basic questions in three axes: what is the role of intellectuals, why they exist in society and the characteristics of committed intellectuals from the point of view of Abdul Wahab Al-Bayati; The results show that Al-Bayati, considers intellectualism as equivalent to commitment to human suffering and tries to resolve class conflict and declares the mission of an intellectual as linking his suffering with the suffering of fellow human beings. He seeks to spread high human values, fight against class distance and establish a society based on justice and love.
(
, 
, 
)
