اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر توانایی‌های شناختی دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D مقالة

هدف: مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر توانایی‌های شناختی دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D انجام شد. روش: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد دانشگاهی سمنان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. پس از بررسی تیپ شخصیتی D در بین دانشجویان تعداد 70 نفر انتخاب و از میان آن‌ها تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با مقیاس تیپ شخصیتی D (دنولت، 2005) و پرسشنامه توانایی‌های شناختی (نجاتی، 1392) جمع‌آوری و با روش‌های خی‌دو، اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و کنترل ازنظر تاهل و مقطع تحصیلی تفاوت معناداری نداشتند (0/05P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، برنامه‌ریزی برای استفاده از گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت بهبود ویژگی‌های دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D ضروری است. درنتیجه، درمانگران و روانشناسان بالینی می‌توانند از روش گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های شناختی استفاده کنند.

Purpose: Present study aimed to determine the effectiveness of group therapy based on acceptance and commitment on cognitive abilities of students with type D personality. Methodology: This study was semi-experimental with a pretest, posttest and follow-up design with control group. The research population was students with type D personality of institute applied science higher education of Semnan Jahad University in 2017-18 academic years. After examining type D personality among students number of 70 people were selected and from them 30 people were selected by simple random sampling method and randomly replaced into two equal groups. The experimental group 12 sessions of 90 minute underwent group therapy based on acceptance and commitment and the control group did not see any training. Data were collected by type D personality scale (Denollet, 2005) and cognitive abilities (Nejati, 2013) and analyzed with chi-square, repeated measures and post hoc Bonferroni test in SPSS-19 software. Findings: The findings showed that the experimental and control groups did not significant difference in terms of marriage and education level (P>0.05). Also, the group therapy based on acceptance and commitment improved cognitive abilities and all its dimensions including memory, inhibitory control and selective attention, decision making, planning, sustain attention, social cognition and cognitive flexibility and the treatment results were maintained in the follow-up stage (p Conclusion: According to the results, planning is necessary for the use of group therapy based on acceptance and commitment to improve the characteristics of students with type D personality. As a result, therapists and clinical psychologists can use group therapy based on acceptance and commitment along with other treatment methods to improve cognitive characteristics

نتيجه گيري : با توجه به نتايج ، برنامه ريزي براي استفاده از گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد جهت بهبود ويژگي هاي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D ضروري است . نتايج اندازه گيري مکرر براي تعيين اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر تواناييهاي شناختي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D در جدول ٤ گزارش شد. نتايج آزمون تعقيبي بونفروني براي مقايسه زوجي ميانگين تواناييهاي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D در مراحل ارزيابي (به تصویر صصفحه رجوع شود) بر اساس نتايج جدول ٥، اختلاف ميانگين پيش آزمون با پس آزمون و پيگيري در تواناييهاي شناختي و همه مولفه هاي آن شامل حافظه ، کنترل مهاري و توجه انتخابي، تصميم گيري، برنامه ريزي، توجه پايدار، شناخت اجتماعي و انعطاف پذيري شناختي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D معنادار است (٠٠٥>P)، اما اختلاف ميانگين پس آزمون و پيگيري متغيرها در آنان معنادار نيست (٠٠٥ بحث و نتيجه گيري با توجه به مشکلات فراواني که تيپ شخصيتي D با آن مواجه هستند، شيوع نسبتا بالاي آن ، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر تواناييهاي شناختي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D انجام شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد باعث بهبود تواناييهاي شناختي و همه ابعاد آن شامل حافظه ، کنترل مهاري و توجه انتخابي، تصميم گيري، برنامه ريزي، توجه پايدار، شناخت اجتماعي و انعطاف پذيري شناختي در ٠٤ دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D شد و نتايج درمان در مرحله پيگيري نيز حفظ شد. با توجه به اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر بهبود تواناييهاي شناختي دانشجويان داراي تيپ شخصيتي D، برنامه ريزي براي استفاده از اين روش جهت بهبود ويژگيهاي آنان است . The effectiveness of acceptance and commitment based treatment on mental health and cognitive function in elderly people with age-related macula degradation.