خلاصة:
جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی دو قدرت بزرگ و تاثیرگذار منطقه خلیج فارس هستند، به نحوی که نوع روابط آنها تاثیر زیادی بر روند تحولات منطقه دارد. روابط بین این دو کشور در سالهای اخیر و بهویژه بعد از ولیعهدی محمد بن سلمان بسیار پر تنش بوده است. رقابت و تنش بین ایران و عربستان سعودی پیامدهایی را برای امنیت منطقه خلیج فارس و خاورمیانه داشته و موجب شکلگیری الگوهای دوستی و دشمنی و تلاش برای افزایش تاثیرگذاری در این منطقه بحرانی از نظام بین الملل شده است. بنابراین آینده روابط این دو کشور در منطقه خلیج فارس و تاثیر آن بر امنیت منطقه موضوعی مهم محسوب می شود.
از مهمترین عوامل تنش در روابط ریاض– تهران می توان به ساختار هژمونیک نظام بین الملل و به تبع آن الگوی نظم مهارکننده جهانی، موقعیت منطقه خلیج فارس در نظام بین الملل به عنوان شبکه منطقه ای فاقد معیار و مداخله ایالات متحده امریکا در منطقه اشاره کرد. منطقه خلیج فارس به عنوان شبکه منطقه ای فاقد معیار، نظام بازدارندگی منطقه ای خاصی بر اساس الگوی نظم جهانی بر آن حکمفرما می باشد. در این منطقه ایالات متحده امریکا به عنوان قدرت مداخله گر از بازدارندگی یک جانبه علیه ایران و در حمایت از عربستان سعودی استفاده می کند و ایران نیز از بازدارندگی شبکه ای و مثلثی جهت افزایش قدرت خود در منطقه و رویارویی با عربستان سعودی بهره می برد. در نتیجه آینده روابط ایران و عربستان سعودی همواره متشنج خواهد بود، اما دو قدرت وارد جنگ مستقیم و نظامی با یکدیگر نخواهند شد.