خلاصة:
زمینه و هدف: معنویتگرایی فرا دینی با داعیه تأمین نیازهای معنوی، ارتقای سلامت معنوی، امیدبخشی، نشاط، معنا بخشی به زندگی، رهایی از بیهدفی، اصلاح ارتباط انسان با طبیعت و جامعه، ایجاد انگیزه، با نوعی معنویت خودساخته، التقاطی و درونی به دنبال آرامش و رضایت باطن به سـبک فردی است. این مطالعه با هدف تبیین مبانی معنویتگرایی فرا دینی انجام شد.
روش: این تحقیق کیفی در سال1400 با روش عملیاتی تحلیل گفتمان انجام شد تا ارتباط معنایی وثیقتری میان محتوا و فهم گفتمان معنویتگرایی جدید ایجاد کند و شیوهای از درک و فهم متن، زمینه و فرامتن را فراهم کند. تحقیق شامل تبیین: گفتمان برونمتن، گفتمان درونمتن و شناخت مبانی، فضای ارتباطی (بینامتنی(، فضای معنایی متن و جهتگیری و گرایش گفتمان، فضای ساختاری متن بود.
یافتهها: فضای فراگفتمانی نشانگر شکلگیری این گفتمان در کشف تأثیر معنویت بر سلامت و زندگی انسان، فضای گفتمانی، جهانبینی پانتئیستی و رویکرد مونیستی به جهان و حاکمیت درونگرایی و دنیاگرایی در مبانی، فضای بینامتنی، نشانگر داعیه تأثیر در تسکین آلام بشر، فضای معنایی نشانگر تفاوت در جهتگیری و گرایش این گفتمان با معنویت دینی. فضای ساختاری نشانگر، نقش مؤثر رسانه، فضای مجازی و هنر در گسترش گفتمان بود.
نتیجهگیری: معنویتگرایی فرادینی در روشهای طب مکمل، معرفی شدند. لازم است که مسلمانان و سیاستگذاران امر سلامت معنوی جامعه، به تفاوت مبانی این معنویتگرایی با معنویت دینی توجه کنند
Background: "Trans-religious spiritualism" with claim of providing spiritual needs, promoting spiritual health, giving hope, vitality, giving meaning to life, freeing from aimlessness, improving human relationship with nature and society seeks inner peace and satisfaction in an individual style through a self-made, eclectic and inner spirituality.The aim of this study was to explainthe principles of trans-religious spiritualism.
Methods: This qualitative research was conducted in 2022 with the operational method of discourse analysis for creating closer semantic connection between content and understanding of trans-religious spiritualism; providing a way of understanding the text, context and hypertext.
Results: The meta-discourse atmosphere indicates the formation of this discourse due to the impact of spirituality on human health and life.
Conclusion: The discourse space showed the pantheistic worldview, the monistic approach to the world and the rule of "introversion" and "secularism" in its foundations.The intertextual space indicates its claim for alleviating suffering, - the semantic space indicates its orientation and tendency difference with the religious spirituality. Structural space, showed the effective role of media, "cyberspace" and art in the spread of new spiritualism