خلاصة:
سابقه و هدف: یکی از عوامل تأثیر‌گذار بر پذیرش کودکان مبتلا به اتیسم از سوی مادران، نحوه نگرش آن‌ها به خداوند است. به همین منظور هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش خدا‌شناسی و نگرش مادران به خداوند در پذیرش فرزند مبتلا به اتیسم است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کیفی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از 9 مادر دارای فرزند اتیسم مصاحبه غیر‌ساختاریافته گرفته شد. این مادران به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و نمونه‌گیری تا به اشباع رسیدن پاسخ‌ها ادامه یافت. برای تحلیل داده‌ها از نظریه زمینه‌ای و سه شیوه کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد ابعاد مختلفی از نگرش به خداوند بر پذیرش مادران دارای فرزند اتیسم نقش دارد که این ابعاد شامل 6 بعد هدفمندی آفرینش، خالق هستی، مخلوق در برابر خالق، پذیرش و تعهد، حقیقت انسان و امید به‌مثابه یک نیروی انگیزاننده زندگی است. درنهایت مدل مفهومی بر اساس این ابعاد ارائه شد.
استنتاج: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت نگرش صحیح از خداوند موجب پذیرش فرزند از سوی مادران دارای فرزند اتیسم می‌شود
Background and Purpose: One of the factors influencing the acceptance of autistic children by their mothers is the mothers’ attitude towards God. The present study aimed to investigate the role of mothers’ theological viewpoints and attitudes towards God on accepting the autistic child.
Materials and Methods: This study was qualitative and an unstructured interview was conducted to collect information from nine mothers with autistic children. These mothers were selected by purposive sampling method and sampling continued until reaching saturation. The grounded theory using open, axial, and selective coding was conducted to analyze the data.
Results: The findings showed that different dimensions of attitude towards God played a role in the acceptance of mothers with autistic children. These dimensions included the purposefulness of creation, the Creator of the universe, the creature versus the Creator, acceptance and commitment, the truth of humans, and hope as a motivating force in life. Finally, the paradigm model was proposed based on theological dimensions.
Conclusion: Based on the findings of the study, it can be concluded that the correct attitude towards God leads to the acceptance of autistic children by their mothers.
ملخص الجهاز:
بررسی نقش خدا‌شناسی در پذیرش کودک از سوی مادران دارای فرزند اتیسم: یک مطالعه کیفی ابتسام محمدی مزرعی1، یاسر رضاپور میرصالح2*، حمیدرضا آریانپور3 سابقه و هدف: یکی از عوامل تأثیر‌گذار بر پذیرش کودکان مبتلا به اتیسم از سوی مادران، نحوه نگرش آن‌ها به خداوند است.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد ابعاد مختلفی از نگرش به خداوند بر پذیرش مادران دارای فرزند اتیسم نقش دارد که این ابعاد شامل 6 بعد هدفمندی آفرینش، خالق هستی، مخلوق در برابر خالق، پذیرش و تعهد، حقیقت انسان و امید به‌مثابه یک نیروی انگیزاننده زندگی است.
از طرفی دیگر، مطالعات کمّی از بررسی عمیق این پدیده ناتوان هستند و مطالعات کیفی می‌توانند این فرایند را به شکل بهتری بررسی کنند؛ بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین نگرش مادران دارای فرزند اتیسم به خداوند و نقش آن در پذیرش فرزند خود انجام شده است.
برای آگاهی از درک و چگونگی ارزیابی مادران درباره پذیرش و تعهد سؤالاتی طراحی شد مانند اینکه «آیا فرزند خود را با این شرایط پذیرفته‌اید، چه عواملی باعث پذیرش فرزند از سوی شما شده است و ...
یافته‌ها بر اساس تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها، محتوای خدا‌شناسی و نگرش به ماهیت خداوند در مادران دارای فرزند اتیسم که پذیرش زیادی داشتند، شامل 6 بعد بود که عبارت بودند از: 1) هدفمندی آفرینش از نظر قرآن جهان آفرینش بیهوده خلق نشده است، بلکه تمامی اجزا و عناصر آن برای هدف و غرض مشخصی خلق شده‌اند.
نتیجه‌گیری با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت داشتن نگرش صحیح به خداوند در مادران دارای فرزند اتیسم موجب پذیرش فرزند از سوی آن‌ها می‌شود.
(
, 
, 
)
