خلاصة:
مستندسازي پرونده هاي پزشکي ، به عنوان اولين و مهم ترين منبع جمع آوري اطلاعات بيماران مي باشد. از طرفي ثبت صحيح پرونده هاي
پزشکي به عنوان يکي از معيارهاي مهارت هاي علمي پزشکان مدنظر قرار مي گيرد. ازاين رو هدف از اين مطالعه يک مروري نظام مند
جهت بررسي وضعيت ابزار و روش هاي ارزيابي مستندسازي پزشکان در بخش اورژانس بود. يک مرور نظام مند در منابع اينترنتي معتبر
از قبيل گوگل اسکولار و پايگاه هاي اطلاعات علمي مانند پابمد،١ وب آف ساينس ،٢اسکوپوس ،٣ايران داک و اس آي دي٥محدود
به مقالات به زبان فارسي و انگليسي که مرتبط با ارزيابي مستندسازي پزشکان بخش اورژانس بودند تا پايان سال ٢٠٢٠ موردبررسي
قرار گرفت . نتايج مطالعه نشان داد که در ٤ مورد از مطالعات با بررسي پرونده هاي ثبت شده سطح مستندسازي را ناقص و نامطلوب
گزارش کردند؛ و در ٤ مورد ديگر ميزان مستندسازي را متوسط تا مطلوب برآورد کردند. در ٢ مورد از مطالعات تأثير آموزش و ٢ مورد
تأثير بازخورد و تشويق در مستندسازي را سنجيده بودند. در هيچ کدام از مطالعات ابزار جامعي براي ارزيابي مستندسازي پزشکان در
پرونده اورژانس ايجاد نشده بود؛ و الگوهاي ارزيابي در هر مطالعه متفاوت و به صورت بررسي جزئي بودند. بررسي پژوهش هاي انجام شده
در ايران و جهان در خصوص مستندسازي پزشکان به ويژه در بخش اورژانس تأکيد بر اهميت امر در ادامه روند بيماران دارد، بااين وجود
طي مطالعات اخير صورت گرفته ، ابزار جامعي براي ارزيابي مستندسازي پزشکان در پرونده اورژانس تدوين و روايي سنجي نشده است ؛
و به موجب آن تبعات آن براي تمامي ذي نفعان پرونده پزشکي مي باشد. علاوه براين تأثير بازخورد و تشويق نيز از آموزش در بهبود
مستندسازي بيشتر و بهتر بود، لذا پيشنهاد مي گردد برنامه ها در جهت بازخورد مداوم به مستندسازان اعمال گردد. اين مطالعه
برگرفته شده از قسمتي از پايان نامه مقطع کارشناسي ارشد فناوري اطلاعات سلامت مصوب جلسه شوراي پژوهشي و جلسه کميته
اخلاق دانشگاه علوم پزشکي مشهد با کد اخلاق ٩٨١٢٤١ مي باشد که پروتکل آن توسط کميته اخلاق دانشگاه با کد
1399.34.IR.MUMS.REC مورد تائيد قرارگرفته است .