سروده عشق در تندیسهای جاودانی مقدمة ومراجعة

"استعداد او به اندازه‌ای بود که در سنین جوانی مدرس کلاسهای‌ هنرستان هنرهای زیبا شد و بدین‌ گونه با همکاری پیشکسوتان و بزرگان رشته‌های هنری هنرساتن‌ کمال الملک،کارگاه هنرهای‌ مستظرفه را دایر نمود و همزمان به‌ کار حجاری و مجسمه سازی‌ پرداخت از آنا که وی از کودیک به مجسمه سازی عشق می‌ورزید و هنرستان کمال الملک در این رشته‌ آموزشی دانشگاهی نداشت،راهی‌ آلمان شد و دو سال و اندی آموختن‌ و مطالعه هنر پیکره‌سازی و ریخته‌گری را پی گرفت و پس از بازگشت به ایران نخستین کارگاه‌ مجسمه‌سازی را در سال 1335 بر پا کرد و سپس مدتی در دانشگاه‌ «دوسلدروف»آلمن به تدرسی‌ پرداخت. استاد قهاری در طول زندگی هفتاد و سه ساله خود به ساخت و ساز پیکره مشاهیر بزرگ ایران از جمله، (به تصویر صفحه مراجعه شود) عطار،حافظ،خواجو،رازی، ابوسعید ابوالخیز،دهخدا، فخرالدن اسعدگرگان،نیما،ابن‌ سینا،مولانا،فارابی،ناصر خسرو، شهریار و..."