خلاصة:
اشتراکگذاری دانش را میتوان فعالیتی نظاممند برای انتقال و مبادله دانش و تجربه میان اعضای سازمان با اهداف مشترک تعریف نمود که به عنوان فرایند شناسایی، توزیع و بکارگیری از دانش موجود به منظور حل مسایل نظام حکمرانی سازمان قلمداد میشود. این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی بر این فرض استوار است که دانش سازمانی و اشتراکگذاری میان کارکنان میتواند تأثیر قابل توجهی بر ارتقای کیفیت فعالیتهای تحقیق و توسعه داشته باشد و عملکرد حکمرانی نرم سازمانی را بهبود بخشد و موجب دستیابی سازمان به مزیت رقابتی پایدار گردد. اشتراکگذاری دانش هنگامی انجام خواهد شد که افراد مایل به کمک و یادگیری از دیگران در توسعه قابلیتها و شایستگیهای جدید باشند. هدف نهایی از فرایند اشتراکگذاری دانش به عنوان قدرت نرم، تلاش برای انتقال و تبدیل تجربیات و دانش همه افراد به داراییها و منابع سازمانی به منظور افزایش و پیشبرد اثربخشی حکمرانی سازمانی است. اثربخشی حکمرانی سازمانی است.
Knowledge sharing can be defined as a systematic activity for the transfer and exchange of knowledge and experience between members of the organization with common goals, which is considered as a process of identifying, distributing and using existing knowledge to solve problems of the organization's governance system. Using descriptive-analytical method, this article is based on the assumption that organizational knowledge and sharing among employees can have a significant impact on improving the quality of research and development activities and improve the performance of organizational soft governance and lead the organization to achieve advantage. Be competitive. Knowledge sharing will take place when people want to help and learn from others in developing new capabilities and competencies. The ultimate goal of the knowledge sharing process as soft power is to strive to transfer and transform all individuals' experiences and knowledge into organizational assets and resources in order to enhance and advance the effectiveness of organizational governance.
ملخص الجهاز:
اين مقاله با استفاده از روش توصيفي تحليلي بر اين فرض اســتوار اســت که دانش ســازماني و اشتراکگذاري ميان کارکنان مي تواند تأثير قابل توجهي بر ارتقاي کيفيت فعاليت هاي تحقيق و توســعه داشته باشد و عملکرد حکمراني نرم ســازماني را بهبود بخشــد و موجب دستيابي سازمان به مزيت رقابتي پايدار گردد.
هدف نهايي از فرايند اشتراکگذاري دانــش به عنوان قدرت نرم، تلاش براي انتقال و تبديل تجربيات و دانش همه افراد به دارايي ها و منابع سازماني به منظور افزايش و پيشبرد اثربخشي حکمراني سازماني است .
اشــتراک گذاري دانش فرآيندي است که از طريق آن افراد به تبادل دوجانبه دانش خويش با يکديگر پرداخته ، دانش فردي به دانش ســازماني تبديل و به طور بالقوه به وســيله اين فرآيند فرصت براي يادگيري تجربه هاي جديد و فرصتــي براي تمرين و به اجرا گذاشتن تجربه ها، مهارتها و توانايي ها فراهم مي شود )٢٠١٤ ,Ziemba(.
از طرفي تبديل اين دانش ضمني و پيچيده به دانش صريح براي ســازمانها مهم اســت و به همين دليل اشــتراک گذاري دانش مهمترين عامل موفقيت مديريت دانش اســت و پديده اي اســت اجتماعي و به روابط بين فردي و تعاملات اجتماعي باز مي گردد و از طرفي يک امر داوطلبانه اســت و ممکن اســت کارکنان تمايلي به اشتراک گذاردن آن نداشته باشند (شائمي و ديگــران، ۱۳۹۷).
The Nature of Knowledge and Its Influence on Knowledge Sharing Practice: Experiences from Building the MACROS System in: Proceedings of the 38th Annu- al Hawaii International Conference on System Sciences.