خلاصة:
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل شاخص های توسعه پایداری محیط زیستی در ورزش واعتبار سنجی آن است. روش تحقیق حاضر بصورت آمیخته ابتدا از روش نظریه داده بنیاد و طرح نظام مند استراوس وکوربین کدگذاری و در قالب مدل مفهومی ارائه گردید. درادامه از روش مدل معادلات ساختاری به تاثیر شاخص های بدست آمده پرداخته شد. نمونه آماری ابتدا 15 نفر از خبرگان محیط زیست در ورزش به روش انتخابی با مصاحبه های نیمه ساختار یافته به جمع آوری داده ها پرداخته شد. درمرحله بعد 250 نفر از کارکنان اماکن ورزشی شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه ای از شاخص های بدست آمده مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایح درقالب مدل مفهومی ارائه شد، شاخص های بدست آمده عبارتند از: بازیگران محیط زیست در ورزش، رفتار محیط زیستی در ورزش، ملاحظات محیط زیستی در ورزش، حوزه های محیط زیستی در ورزش و اسناد وتجربیات محیط زیستی در ورزش. در ادامه، نتایج نشان داد بین شاخص های بازیگران محیط زیست در ورزش و پدیده محوری تاثیر معنی داری وجود ندارد. بین شاخص های اسناد و تجربیات محیط زیستی درورزش و پدیده محوری تاثیر معنی داری وجود ندارد. اما بین شاخص های رفتار محیط زیستی در ورزش و پدیده محوری تاثیرمعنی داری وجود دارد، همچنین بین شاخص های ملاحظات محیط زیستی در ورزش وحوزه های محیط زیستی در ورزش تاثیرمعنی داری هست. ارائه این نتایج می تواند مسیر شکل گیری توسعه پایداری محیط زیستی، تدوین سیاست گذاری، برنامه ریزی و آموزش در زمینه محیط زیست در ورزش راتسهیل بخشد.
The purpose of this research was to design and validate a model of indicators for the development of environmental sustainability in sports. The research method was first coded from the foundation's data theory method and Strauss and Corbin's systematic design and then presented as a conceptual model. The structural equation model method was then used to analyze the effect of the derived indices. Statistical sample: Initially, 15 sports environmental specialists were chosen using a selective process involving semi-structured interviews. The following stage involved selecting 250 staff from sports facilities in Tehran at random and evaluating them using a questionnaire based on the results.The results are presented in the form of a conceptual model, the obtained indicators are environmental actors in sport, environmental behavior in sport, environmental considerations in sport, environmental domains in sport, and environmental documentation and experiences in sport. The findings revealed that there is no significant relationship between environmental actor indicators in sports and the primary phenomena. The core phenomena has no substantial influence on document indices or ambient experiences in sports. However, there is a strong correlation between environmental behavior in sports and the central phenomena, as well as between environmental concerns in sports and environmental areas in sports. The reporting of these findings can benefit sustainable development, policy development, planning, and education in the field of sports environments.
ملخص الجهاز:
مقوله ها الفاي کرونباخ ضريب پايايي ميانگين واريانس استخراجيAVE شرايط علي(بازيگران محيط زيست ورزشي) ٠,٨٠٩ ٠,٩٣٤ 0,825 شرايط زمينه اي(عوامل رفتار محيط زيستي) ٠,٨٤٣ ٠,٩٠٥ 0,761 شرايط مداخله گر(اسناد و تجربيات محيط زيستي) ٠,٧٠٨ ٠,٨٧٣ 0,774 راهبردها(ملاحظات محيط زيستي در ورزش ) ٠,٩٠٥ ٠,٩٣٤ 0,779 پيامد ها( بستر هاي محيط زيستي در ورزش ) ٠,٨٧٦ ٠,٩١٥ 0,729 مقوله محوري(توسعه محيط زيستي در ورزش ) ٠,٨٨٩ ٠,٩٠١ 0,532 يافته هاي تحقيق براساس طرح نظام مند داده بنياد بعد از جمع آوري داده ها از طريق مصاحبه در سه مرحله کدگذاري باز، کد گذاري محوري و کدگذاري انتخابي انجام شد از داده هاي خام اوليه ١١٢٠ نکته کليدي در قالب ٢١٠ مفهوم انتزاعي ضمن کد گذاري باز استخراج شد که مفاهيم مذکور مجموعا در قالب ٤١ مقوله فرعي و٥ مقوله اصلي دسته بندي شده اند در مرحله بعدي يعني کد گذاري محوري مقولات با توجه به مدال استراوس و کوربين به طور نظري به هم ارتباط داده شدند.
در بخش ديگر اين پژوهش نيز مشخص گرديد بين مقوله هاي شرايط زمينه اي (عوامل رفتار محيط زيستي در ورزش ) و مقوله محوري (توسعه پايداري محيط زيستي در ورزش ) تأثير معناداري وجود دارد.
در بخش ديگر اين پژوهش نيز مشخص گرديد بين مقوله هاي عوامل راهبردي (ملاحظات محيط زيستي در ورزش ) و مقوله محوري (توسعه پايداري محيط زيستي در ورزش ) تاثير معناداري وجود دارد.
در بخش ديگر اين پژوهش نيز مشخص گرديد بين مقوله هاي شرايط مداخله گر( اسناد و تجربيات محيط زيستي در ورزش ) و مقوله محوري ( توسعه زيست محيطي در ورزش ) تأثير معناداري وجود ندارد.
(
, 
, 
)
