حاج علی گیلانی (درویشعلی) مقدمة ومراجعة

"صاحب طرایق در آخر کتاب ضمن شرح سفر خود بشمال و عبور از رودسر آنجا را یکی از بندرگاههای باصفای بحر خزر دانسته و باز بیاد درویش گیلانی افتاده و نوشته‌ است حاج علی بی‌دندان که ترجمه‌اش در ضمن احوال حاج عبد الوهاب و حاج محمد حسن نائینی گذشت،از اینجا برخاسته است. در نخستین صفحه رساله بالای سر لوح این بیت نوشته شده است: بی‌وقت برآمد چو گل سرخ من از باغ‌ هیهات که هربلبل از این بهره توان یافت آیا سراینده این منظومه همان حاج علی گیلانی معروف به بی‌دندان است؟؟ این پرسشی است که محققین و متتبعین و اساتید عالیقدر بویژه خوانندگان‌ دانشمند مجله کهنسال ارمغان چنانچه بآن پاسخ دهند متنی بر نگارنده ناچیز این‌ سطور گذاشته‌اند."