خلاصة:
هدف: هدف اصلی این پژوهش رابطه بین ترس از بیماری کرونا و اضطراب سلامتی با سلامت روانی دانشآموزان مقطع متوسطه شهرستان تبریز است.
روش: روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاض را کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه شهرستان تبریز تشکیل میدادند که از بین آنها 50 نفر به روش نمونهگیری در دسترس یه عنوان نمونهآماری انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای اضطراب سلامتی سالکوسکیس و همکاران (۲۰۰۲)، ترس از بیماری کرونا پاکپور، گریفیتز و همکاران (۲۰۲۰) و سلامت روانی GHQ-28استفاده شده است.
یافتهها: میان ترس از بیماری کرونا با سلامت روان همبستگی منفی و معناداری وجود دارد (01/0,r<51/-0p=). همچنین میان اضطراب سلامتی با سلامت روان نیز همبستگی منفی و معنیدار وجود دارد (01/0,r<48/-0p=). نتیجه تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که این دو متغیر میتوانند پیشبینیکنندههای مناسبی برای سلامت روانی دانشآموزان باشند و در مجموع 29 درصد از تغییرات سلامت روان دانشآموزان را تبیین میکنند.
نتیجهگیری: سلامت روانی میتواند متاثر از وضعیت اضطراب و استرس و انواع فوبیاها باشد و نیاز است تا مشاوران و روانشناسان در جهت کاهش میزان اینگونه عوامل در میان دانشآموزان اقدامات مداخلهای مناسبی انجام دهند.
ملخص الجهاز:
پژوهش حاضر با توجه به اهمیت پرورش خلاقیت در دوران کودکی و نقش عمده ی عوامل تاثیر گذار نظام آموزشی بر رشد خلاقیت و به ویژه حساسیت دوره پیش دبستانی در نظام تعلیم و تربیت دانش آموزان، می خواهیم بدانیم چنانچه دانش آموزان دوره ی پیش دبستانی را بگذرانند آیا این دوره تاثیری بر روند رشد خلاقیت در دانش آموزان تحت تعلیم در چهار مولفه اصالت، انعطاف، بسط، سیالی خواهد گذارد یا نه؟ بدین جهت مطالعه ی حاضر در پاسخگویی برای این سوال است: که آیا دوره ی پیش دبستانی به رشد خلاقیت دانش آموزان کلاس اول موثر است؟ ادبیات پژوهش در دنیای پیچیده کنونی که شاهد رقابت های بسیار فشرده جوامع مختلف برای دستیابی به جدیدترین تکنولوژی ها و منابع قدرت هستیم، افراد خلاق و با استعداد و صاحبان اندیشه نو و تفکر واگرا به مثابه گران بها ترین سرمایه ها از جایگاه بسیار والا و ارزشمندی برخوردار هستندو امروزه جامعه ما، بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد هر چه قدر جهانی که در آن زندگی می کنیم پیچیده تر میشود نیاز به شناسایی و پرورش ذهن های خلاق و آفریننده بیشتر و شدید تر می گردد به همین دلیل در شرایط کنونی مساله خلاقیت از مهم ترین مسائل در قلمرو تعلیم و تربیت است در واقع آینده متعلق به کسانی است که بهتر از دیگران فکر میکنند، بهتر از دیگران عمل میکنند، و بهتر از دیگران می فهمند و دارای روحیه تحقیق و کاوشگری میباشند و هر پدیده ای را با دید کنجکاوانه مینگرند و آن را بررسی می کنند و هرگز از پژوهش و تحقیق و راه دشوار و خسته کننده آن مایوس نمی شوند اهمیت این مساله زمانی نمایان می شود که به منظور نهایی تعلیم و تربیت توجه کنیم هدف نهایی تعلیم و تربیت این است که شخص را را برای تفکری روشن و منطقی و فکری سازنده توانا سازد تا بتواند مشکلات و معضلات زندگی را به نحو مناسب حل نماید و از تجارب دیگران و گذشته استفاده کرده آن ها را سازمان دهد و از نتایج آن برای آینده استفاده کند (کریمی، 1387).