خلاصة:
رابطه سببیت یکی از ارکان مهم مسئولیت کیفری و مدنی و نقطه اشتراک این دو نوع مسئولیت می باشد. به گونه ای که بدون اثبات آن، هیچ یک از دو نوع مسئولیت قابل تحقق نمیباشد. احراز رابطه سببیت نقش مهمی در تحمیل مسئولیت کیفری با مدنی مرتکب دارد. از این جهت علیرغم این که بررسی ماهوی و شکلی این رابطه در ابعاد ثبوتی و اثباتی، از اهمیت بسزایی برخوردار است لیکن تبیین این موضوع در موارد تسلسل علل و اسباب با دشواری مواجه می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی معیار احراز رابطه سببیت در حقوق کیفری ایران پرداخته می شود.
ملخص الجهاز:
اما ممکن است عوامل متعدد باعث ايجاد جنايت شوند که اين عوامل متعدد گاه در عرض هم هستند و گاهي در طول هم و گاهي اين اجتماع به صورت اجتماع اسباب متعدد ميباشد و گاه به صورت اجتماع مباشرين متعدد و گاهي نيز به صورت اجتماع سبب و مباشر، که در اين موارد تشخيص رابطه سببيت مشکل بوده و موجب طرح نظريات مختلفي از سوي فقها و حقوق دانان و همچنين صدور آراء و احکام متعدد از سوي دادگاهها در مورد ملاک تعيين سبب يا اسباب مسئول شده است : عوامل متعدد در عرض يکديگر در مواردي که تأثير عوامل متعدد، متوقف بر وجود يکديگر نمي باشد، بلکه هر کدام از اين عوامل صرف نظر از همراهي با عامل ديگر در وقوع جنايت موثر هستند و نتيجه حاصله مستند به همه آنها باشد، اصطلاحا ميگويند که عوامل متعدد در عرض هم قرار دارند.
ا به طور صريح مورد اشاره قرار گرفته و ابهام در اين خصوص که به شرط تأثير هم عرض مباشر و سبب در جنايت ، آيا سبب نيز مسئول تلقي ميشود را از بين برده است و از اين نظر بايد اين ماده را نوآوري مهم قانون مجازات اسلامي ١٣٩٢ در خصوص رابطه سببيت دانست .