خلاصة:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی (IFS) بر تنظیم هیجان و مهارتهای اجتماعی نوجوانان دختر بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش کلیه نوجوانان دختر شهر اصفهان بودند. روش پژوهش از نوع شبهآزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون با گروه آزمایش و گواه بود. بدین منظور 30 نوجوان با بهرهگیری از روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش برای گردآوری دادهها، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون (1983) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) بود. طی 7 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه برگزار شد، گروه آزمایش تحت گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی (IFS) آموزش دیدند و گروه گواه در طی این دوره زمانی هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. نتایج بررسی فرضیهها از طریق تحلیل کوواریانس (سطح معناداری 05/0) نشان میدهد که گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی (IFS) بر تنظیم هیجان (0. 512=F و میزان اثربخشی 0. 650) و مهارتهای اجتماعی (0. 650=F و میزان اثربخشی 0. 561) نوجوانان دختر، باعث بهبود و افزایش تنظیم هیجان و مهارتهای اجتماعی آن شده است. یافتهها نشان داد گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی بر تنظیم هیجان و مهارتهای اجتماعی تاثیر دارد.
ملخص الجهاز:
با توجه به برقرار بودن تمام پیشفرضها امکان استفاده از آزمون تحلیل کواریانس فراهم شد که نتایج در زیر گزارش شده است: جدول 5- تحلیل کوواریانس متغیر تنظیم هیجان (به تصویر صفحه رجوع شود) با توجه به نتایج حاصل از جدول (5) میتوان مشاهده کرد که بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ متغیر تنظیم هیجان تفاوت معنادار وجود دارد نتایج جدول بالا نشان میدهد که گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی بر تنظیم هیجان نوجوانان دختر اثر دارد.
با توجه به برقرار بودن تمام پیشفرضها امکان استفاده از آزمون تحلیل کواریانس برای فرضیه دوم نیز فراهم شد که نتایج در زیر گزارش شده است: جدول 9- آزمون تحلیل کوواریانس مهارت اجتماعی (به تصویر صفحه رجوع شود) با توجه به نتایج حاصل از جدول (9) میتوان مشاهده کرد که بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ متغیر تفاوت معنادار وجود دارد.
نتایج جدول بالا نشان میدهد که گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی بر مهارت اجتماعی نوجوانان دختر اثر دارد و با توجه به مقادیر F و سطح معناداری در جدول 4-12 مشخص میشود که میزان این اثر 0.
با در نظر گرفتن مقدار F، میتوان گفت 511/0 درصد این تغییرات یا بهبود ناشی از تاثیر گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی بر مهارتهای اجتماعی نوجوانان دختر بوده است (مجذور اتای تفکیکی= 561/0).