خلاصة:
منظور از کودک در این پژوهش، شخصی است که سن هجده را تکمیل نکرده باشد. تلاشهای جهانی در راستای حمایت از کودک بهعنوان آسیبپذیرترین عضو جامعة انسانی، منجر به تصویب کنوانسیون حقوق کودک در سال 1989 گردید و افغانستان نیز در سال 1994 آن را با حفظ «حق شرط» نسبت به کلیه احکام و مقررات مغایر با احکام اسلامی و قوانین داخلی، به تصویب رساند. افغانستان افزون بر تلاشهای بینالمللی، در عرصة داخلی نیز در قوانین مختلف، از کودکان حمایت نموده و حتی قانونی تحت عنوان قانون «حمایت حقوق طفل» را به تصویب رسانده است. این پژوهش، حقوق کودکان را در قوانین افغانستان و کنوانسیون حقوق کودک به روش توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار داده و نتیجه میگیرد که در این اسناد، نسبت به کودکان توجه ویژهای صورت گرفته و برای آنها حقوق بسیاری؛ اعم از مدنی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در نظر گرفته شده است.....
The child in this study is a person who has not reached the age of eighteen and is under eighteen years old.Global efforts to protect the child as the most vulnerable member of human society led to the ratification of the 1989 Convention on the Rights of the Child and Afghanistan ratified it in 1994, preserving the "right of reservation" to all rules and regulations against Islamic law and domestic law. In addition to international efforts, Afghanistan has protected children under various domestic and international laws, including a law entitled "Protection of the Rights of the Child."This study examines the rights of children in the laws of Afghanistan and the Convention on the Rights of the Child in a descriptive-analytical manner and concludes that in these documents, special attention has been paid to children and many rights for them from civil, cultural, economic to political are considered. .
ملخص الجهاز:
٣کنوانسیون حقوق کودک نیز در ماده ١، کودک را افراد زیر ١٨ سال دانسته و در تعریف آن چنین مقـرر میدارد:«از نظر این کنوانسیون ، منظور از کودک افراد زیر ١٨ سال است ؛ مگر اینکه طبق قـانون قابـل اجـرا در بارٔە کودک، سن بلوغ کمتر تشخیص داده شود».
٢- نکتۀ قابل توجهی دیگر این است که کنوانسیون با عبارت :«مگر اینکه طبق قانونِ قابـلِ اجـرا در بـارٔە کودک، سن بلوغ کمتر تشخیص داده شود»، افزون بر تعیین سن مشخصی برای پایـان دوره کـودکی، بـه ایـن نکته نیز توجه کرده که ممکن است پایان دوره کودکی در برخی از قوانین داخلی، متفاوت و حتـی کـم تـر از ١٨ سال باشد.
قانون حمایت حقوق طفل در بند ١ ماده ١٩، تعذیه با شیر مادر را به عنوان یکـی از حقـوق کودکـان بـه رسمیت شناخته و به صراحت چنین مقرر میدارد:«(١) طفل از بدو تولد حق دارد که با شیر مادر خود تا مدت دو سال تغذیه گردد، مگر اینکه مادر وی عذر موجه داشته باشد».
کنوانسیون حقوق کودک نیز حق تربیت کودکان را مورد توجه قرار داده و در بند ٢ ماده ١٨ چنـین بیـان میدارد:«کشورهای طرف کنوانسیون ، به منظور تضمین و اعتلای حقوقی که در این کنوانسیون بیان شده است ، همکاریهای لازم را با والدین و قیم های قانونی در جهت اجرای مسـئولیت هـایشـان بـرای تربیـت کـودک خواهند کرد و ایجاد مؤسسات و تسهیلات و خدماتی را برای نگهداری کودکان تضمین خواهند نمود».