خلاصة:
هدف: هدف مطالعه ی حاضر کشف مؤلفههای مسیر تربیتی خانوادگی زنان موفق است. روش پژوهش: این مطالعه با روش کیفی و به روش تحلیل مضمون (کلارک و بروان، 2006) انجام شد و جامعه پژوهش حاضر زنان موفق شهر اصفهان بود که به روش نمونهگیری هدفمند از نوع متجانس و بر اساس اصل اشباع دادهها 13 زن موفق بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند؛ ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. یافتهها: دادههای گردآوری شده به کمک تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل دادهها پنج مقوله اصلی را نشان داد که عبارت بودند از سبک زندگی خانواده (با خرده مقولات محل سکونت، تفریحات، ارتباطات، تغذیه، الگوی خواب و پوشاک)، تجارب همشیرها (با خرده مقولات تجارب شاد و تجارب ناشاد همشیرها)، ویژگیهای والدین (با خرده مقولات ویژگیهای الگومند و ویژگیهای الگومند)، محورهای تربیتی والدین (با خرده مقولات (تاکیدات تربیتی و روشهای تربیتی) و سبک همسالان (با خرده مقولات وضعیت روانی همسالان، وضعیت مادی همسالان و وضعیت اجتماعی همسالان). نتیجهگیری: با توجه به این نتایج میتوان گفت در مسیر تربیتی زنان موفق مولفههایی رخ داده که به آنها کمک کرده است تا در جهت موفقیت اجتماعی و خانوادگی حرکت کنند.
Aim: The purpose of this study is to explore the components of family education pathway of successful women. Methods: This study was performed by qualitative method and content analysis method (Clark and Brown, 2006). The study population was all women who, according to the researchers, met the criteria for success. The method of purposive sampling was homogeneous 2 was 0. Thus, based on the principle of data saturation, 13 successful women were selected based on inclusion and exclusion criteria and interviewed. The research tool was a semi-structured interview.. Results: The collected data were analyzed using content analysis method (Clark and Brown, 2006). The five main categories were family lifestyle (with subcategories of residence, recreation, communication, nutrition, sleep patterns and clothing), experiences of siblings (with subcategories of happy experiences and unhappy experiences of siblings), characteristics of parents (with the subcategories of model features and model characteristics, parental educational axes (with subcategories educational emphases and educational methods) and peer style (with subcategories of peers' mental status, peers' material status and peers' social status). Conclusion: According to these results, it can be said that in the family educational path of successful women, components have occurred that have helped them to move towards success.
ملخص الجهاز:
(2020 تاکنون پژوهش هايي در زمينه ي اثر حالات مادري بر ويژگيهاي کودکان انجام شده که اثر علي و يا غير علي حالات مادر را بر کودکان شان نشان ميدهد از جمله : دانشمند و يوسفي (١٣٩٦) اثربخشي آموزش گروهي اصلاح سبک فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح واره هاي ناسازگار به مادران بر بهبود مشکلات رفتاري کودکان پيش دبستاني، سليمي و يوسفي (١٣٩٦) اثربخشي آموزش سبک هاي فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد بر کاهش اختلالات رفتاري کودکان پيش دبستاني، خليل الرحمن و يوسفي (١٣٩٨) و مرادي و يوسفي (١٣٩٦) نيز رابطه حالات والديني را بر وضعيت رواني فرزندان و سعادتي، يوسفي و گل پرور (١٤٠٠) اثربخشي روش استپ را بر خودکارآمدي والديني نشان دادند.
تاکنون پژوهش هايي در زمينه ي نقش والدين بر ويژگيهاي کودکان انجام شده که اثر علي و يا غير علي حالات مادر را بر کودکان شان نشان ميدهد از جمله : دانشمند و يوسفي (١٣٩٦) اثربخشي آموزش گروهي اصلاح سبک فرزندپروري بر اساس اصلاح طرح واره هاي ناسازگار به مادران بر بهبود مشکلات رفتاري کودکان پيش دبستاني، سليمي و يوسفي (١٣٩٦) اثربخشي آموزش سبک هاي فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد بر کاهش اختلالات رفتاري کودکان پيش دبستاني، شريعتي ، اشرفي و فتحي آشتياني (١٣٩٥) اثربخشي آموزش فرزندپروري مثبت بر تغيير نگرش به کودک آزاري و کاهش بدرفتاري با کودکان ، جانز (٢٠١٤) اثربخشي برنامـه ي گروهـي فرزنـدپـروري مثبـت بر پيامدهاي بين والدين و کودک را نشان دادند، سعادتي، يوسفي و گل پرور (١٤٠٠) اثربخشي روش استپ را بر خودکارآمدي والديني نشان دادند اما پژوهشي به مؤلفه هاي تربيتي زنان موفق نپرداخته است که بتوان همسويي يا ناهمسويي نتايج را بررسي کرد.