خلاصة:
هدف: فرهنگ از جمله پیشرانهای عناصر اجتماعی و اقتصادی است. فقه به عنوان یک بخش از فرهنگ دینی اگر به درستی شناخته و در عرصه‌های اجتماعی عملیاتی گردد می‌تواند هم اکنون و در آینده منشاء اثرات بی‌بدیلی باشد که سلامت جامعه را تضمین نماید. هدف این پژوهش آن است که پیوند و ارتباط میان قواعد فقهی (غرور، تعاون، احسان) و شاخص‌های سرمایه اجتماعی (شامل اعتماد، مشارکت و انسجام اجتماعی) را تشریح و تبیین نماید. روش: این مقاله در زمره پژوهش‌های کیفی است که به شیوه اسنادی با مطالعه و غور در متون فقهی و همچنین متون مرتبط با مفهوم سرمایه اجتماعی انجام پذیرفته است. یافته‌ها: نتایج حاصله حاکی از آن است که هیچ رفتار اجتماعی نیست که در خلا شکل گرفته باشد. لذا رفتار آدمی همواره متاثر از بینش‌ها و نگرش‌هایی است که افراد معتقد به آن هستند. قواعد فقهی مذکور که خود ریشه در تعالیم دین مبین اسلام دارند، نیروی عظیم، در افزایش سرمایه اجتماعی بومی قلمداد گردیده که می‌توانند زمینه تسهیل و تسریع رشد این سرمایه را شتاب بخشند. نتیجه‌گیری: قواعد فقهی منبعث از آموزه‌های اسلامی فرا زمانی و فرا مکانی بوده که مراعات و کاربست آنها درعرصه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی منجر به قوام و انباشت سرمایه اجتماعی خواهد شد. به طوریکه می‌توان گفت در بسیاری از قواعد فقهی بدون آنکه به طور صریح از سرمایه اجتماعی نام برده شود، ولی مصادیق، مضامین و مفاد فراوانی را می‌توان یافت که به این امر تاکید دارد.
aim: culture is one of the most important social and economic elements. abstract jurisprudence as a part of religious culture, if properly recognized and in the social arena, can now be the source of unique impacts that ensure the health of the community. the aim of this study is to explain and explain the link and relationship between the juridical rules (pride, cooperation, احسان)and social capital indices (including trust, participation and social cohesion).method: this paper is one of qualitative research that has been conducted in documentary style with the study of jurisprudence in jurisprudence literature as well as texts associated with the concept of social capital.Findings: The results indicate that there is no social behavior formed in a vacuum. therefore, the behavior of man is always affected by insights and attitudes that people believe. the jurisprudence rules, which are rooted in the teachings of religion, have witnessed great power in the increase of indigenous social capital which can accelerate and accelerate the growth of the capitalconclusion: islamic rules emanating from islamic teachings are meta - and meta - analytic teachings that observe and implement them in the different space of individual and social life leads to consistency and accumulation of social capital. it can be said that in many jurisprudence rules without explicitly mentioning social capital, examples, content and provisions can be found to emphasize this.
(
, 
, 
)
