بارقه های شهوت پنهان: نامه های باد مقدمة ومراجعة

"گذشته از این که نامه‌های باد اصولا در ساختار خود فیلم قابل اعتنایی نیست؛ژستهایی که فیلم‌ می‌گیرد و نماهای متظاهرانه‌ای که تصویر می‌کند (چه نماهایی که در نسخه جشنواره به نمایش در (تصویرتصویر) آمدند و چه نماهای حذف شده)،ما را که با نوع‌ فیلمسازی روشنفکرماءبانه وطن‌فروشانه چندان‌ ناآشنا نیستیم برمی‌انگیزاند که فیلم فراتر از این‌ که دغدغه مخاطب و نه حتی سوژه‌اش را داشته‌ باشد،برای جشنواره‌ها ساخته شده است؛چه‌ جشنواره‌های داخلی و چه بخصوص جشنواره‌های‌ خارجی. حقیقت این است که فراتر از این که‌ قاب دوربین در نماهای مختلف چه چیزی را تصویر می‌کنند،این نگاه کارگردان در دکوپاژها و فیلمنامه‌ در تاءکیدهای داستانی است که فضای غالب بر یک اثر را به سویی سوق می‌دهد؛و در نامه‌های‌ باد مساءله نگاه بیمار فیلم چنان عیان است که‌ کوتاه کردن فیلم و پنهان کردن ناهنجاریهای آن‌ سودی در پی ندارد."