خلاصة:
فقها درباره تعریف قتل اختلاف نظر دارند، شاید بتوان تعریف طرابلسی را به عنوان تعریفی
فعلی که به بندگان نسبت داده میشود « : معیار برگزید. طرابلسی در تعریف قتل میگوید
و با آن زندگانی زدوده میشود. اگر بدون فعل بندگان زندگانی زدوده شود مرگ نام
قانونگذار صرفا مصادیق قتل عمد را برشمرده و هیچ ذکری از تعریف آن نیاورده » دارد
است. دیدگاه های فقه امامیه به روشنی در بندهای مختلف ماده 092 قانون مجازات
اسلامی نمود یافته است. قانونگذار جمهوری اسلامی همچون فقهای امامیه، در قانون
مجازات اسلامی مصوب 2990 از تقسیم سهگانه پیروی کرده است.رزمگاه اصلی فقها در
جرم قتل عمد، بر ماهیت و تعریف آن متمرکز است، در حالی که برخی همچون ابوحنیفه
بر آلت قتاله و عنصر مادی تمرکز یافته است، دیگر مکاتب فقهی عنصر معنوی و تعمد را
به عنوان نقطه ی اتکای خویش برگزیده اند. فقهای امامیه نیز مانند اکثر فقهای اسلامی بر
تعمد و عنصر روانی متمرکز شده اند.
ملخص الجهاز:
بند نخست : تعريف قتل در فقه اماميه : فقهاي اماميه تعريفات متعددي از قتل نموده اند، آيت الله سيد محمد موسوي بجنوردي در تعريف قتل ميگويد: «ازهاق نفس و روح از بدن انسان » علامه محمد باقر مجلسي در تعريف قتل ميگويد: «قتل آن است که قصد کند عاقل بالغ کشتن کسي را به فعلي که غالبا کشنده باشد يا نباشد و بکشد و يا فصد کشتن نداشته باشد و کاري بکند که غالبا کشنده باشد» محقق حلي در شرايع الاسلام مي - گويد: «هو ازهاق النفس المعصومه المکافئه عمدا و عدوانا» يعني خارج کردن جان محترم و برابر به طور عمد و بنا حق .
به هر کدام از اين اقسام به صورت جداگانه ميپردازيم : ١ـ قتل عمد: ماده ٢٠٦ قانون مجازات اسلامي مصوب ١٣٧٠ مقرر ميداشت : «قتل در موارد ذير قتل عمدي است : الف : مواردي که قاتل با انجام کاري قصد کشتن شخص معين يا فرد يا افرادي غير معين از يک جمع دارد خواه آن کار نوعا کشنده باشد خواه نباشد ولي در عمل سبب قتل شود.
گفتني است قانون مجازات اسلامي مصوب ١٣٩٢ به عنوان مهمترين متن کنوني حقوق جزاي کشورمان بر خلاف قوانين پيشين که به ذکر مصاديق و موارد قتل ميپرداختند و جنايت بر اعضا را به قتل ارجاع ميدادند، با آوردن واژه ي عام جنايت ، جنايت را بر سه قسم عمد، شبه عمد و خطاي محض دانسته است .