فیلمی برای شناخت نیکلسن (درباره اشمیت الکساندر پاین 2002) مقدمة ومراجعة

"با نزدیک شدن روز ازدواج،اشمیت باید این نکته را در درون خود کشف کند که آیا آنقدر شجاعت دارد که بتواند مانع ازدواج دخترش با رندال شود و جنی‌ جدا شده از خانواده را بیش از پیش برنجاند،و یا اینکه نوعی دروغ نجات‌بخش بگوید؛دروغی که‌ همیشه زندگی او را محدود کرده و البته در زندگی‌ مشترک بسیاری از آمریکاییها نقش بسزایی بر عهده‌ داشته است. هر بار که اشمیت نامه خود را با عبارت«اندوگوی‌ عزیز»آغاز می‌کند،جمعیت حاضر در سالن‌ نیشخندی می‌زنند و همراه با واژه‌های ذاتا لطیف‌ و نشاطآور نامه،خنده‌ای از سر شوق سرمی‌دهند و مشتاقانه انتظار آن را می‌کشند تا اشمیت بار دیگر ملاحظه‌کاری را کنار بگذارد و احساسات نهفته‌ خود را درباره همکاران،داماد آینده و حتی همسرش‌ با صراحت هرچه تمامتر بر روی کاغذ بیاورد:«این‌ پیرزنه کیه که داره تو خونه من زندگی می‌کنه؟» این سومین فیلم پاین است که در زادگاه او یعنی شهر اوماها می‌گذرد و من به عنوان کسی‌ که از کودکی در آنجا بزرگ شده‌ام می‌توانم بر احساس او نسبت به زادگاهش گواهی بدهم:فضای‌ گرفته و راکد،ساکنانی از طبقه متوسط و یک حس‌ فراگیر از رانندگی و گذر از کنار بساط همبرگرفروشیهای کنار خیابان درحالی‌که راش‌ لیمباو مجری،همچنان از رادیو آه و ناله سرمی‌دهد."