ساعات ناامیدی (ساعات) مقدمة ومراجعة

"انگار نه‌ انگار که مخاطب اولین بار است آنها را می‌بیند و هیچ شناخت قبلی نسبت به زندگی و جامعه‌شان‌ ندارد و در این میان افسوس اصلی متوجه جولین‌ مور بیچاره می‌شود که سرانجام مجبور شده‌ خطابه‌ای طولانی مکاشفه‌آمیز در میان دیالوگهای‌ خود جای دهد. گرچه‌ ولف نیکل کیدمن و لورا براون جولین مور هر دو با حالتی بدون عیب و نقص در فیلم به حرکت‌ خود ادامه می‌دهند واز ایفای نقش زنان ناراضی‌ و فرسوده به خوبی برمی‌آیند،اما در فیلمنامه هیچ‌ تلاشی برای نشان دادن نامرادی و اندوه آنان به‌ چشم نمی‌خورد. زنان قهرمان داستان به سادگی‌ نسبت به تردیدهای فراتر از ادراک همسرانشان‌ واکنش نشان می‌دهند،حالا می‌خواهد این مرد لنارد ولف سختکوش و روشنفکر باشد و یا دن‌ براون سختکوش و مربوط به بازرگانان طبقه‌ متوسط جامعه(جان ریلی که تقریبا بود و نبودش‌ فرقی به حال فیلم و فیلمنامه ندارد)."