خلاصة:
تجربیات مدیریت شهری در ایران حاکی از آن است که فرایند مدیریت از بالا به پایین و غالبا بر مبنای الگوهای مدیریتی برونزا پیش رفته است. به طور کلی الگوی مدیریت شهری، نظام سیاسی کلان یک کشور و قوانین آن میتواند اثر قابل توجهی در نوع حکومتهای محلی و قدرت نهادهای مدیریت شهری داشته باشد. هدف از این پژوهش بررسی تطبیقی تجارب مدیریت شهری در کشورهایی با الگوی مشابه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است. بر همین اساس دو کشور ترکیه و مالزی به لحاظ قرابت فرهنگی و سیاسی و کشور کره جنوبی به دلیل تقارن آغاز توسعه اقتصادی با ایران، انتخاب شدهاند. روش این پژوهش تحلیل محتوای کیفی و بر مبنای رویکرد قیاسی انتخاب شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد به طور کلی هدف کلان مدیریت شهری در سه کشور مالزی، ترکیه و کره جنوبی، پیشبرد امورات شهری با دموکراسی حداکثری از طریق مشارکت شهروندان چه در بعد انتخاب و چه در بعد نظارتی است. بنابراین میتوان گفت ساختار قدرت در این کشورها به صورت دوسویه اعمال میگردد؛ به طوریکه نظام قدرت در عرصه مدیریت شهری نه تنها دارای توانائی کنش و عملگری، بلکه دارای حق واکنش و مطالبه-گری نیز هست. چنین توانائی متکی به رضایت کسانی است که قدرت بر آنها اعمال میشود و به رابطه دوطرفه مردم و حاکمان قدرت وابسته است. این در حالی است که مدیریت شهری در ایران همواره امری یکسویه تعریف شده و علیرغم تلاشهای صورت گرفته به منظور افزایش مشارکت شهروندان و ورود نهادهای انتخابی و نظارتی مانند شورای شهر، کماکان نگاه سلسله-مراتبی به قدرت در عرصه مدیریت شهری به چشم میخورد. به نظر میرسد تغییر رویکرد یک سویه و بالا به پایین به الگوی تعامل دوسویه و شبکهای میان شهروندان و نهادهای حکومتی و مدیریتی در ایران، نیازمند تثبیت اندیشه برنامهریزی همکارانه و مشارکتی میان شهروندان و نهادهای قدرت است
ملخص الجهاز:
بنابراين آنچه در نظام مديريت شهري در کشور کره جنوبي مشهود است ، قوانين محلي و تصميم گيري در موضوعات سياسي مهم در حوزه دولت هاي محلي را دارد (مرتضوي، ١٣٩٢: ١٦٦).
در ادامه ٤ معيار تمرکززدايي، مشارکت ، مسئوليت پذيري و قانونمندي در ساختار مديريت شهري کشور ايران، از دوران مشروطه تا به امروز، مورد بررسي قرار خواهد گرفت : ٥-١- تمرکززدائي: پس از تصويب قانون تشکيلات شوراهاي اسلامي شهر و روستا، توجه زيادي به محليگرايي و تمرکززدائي از نهاد شهرداري در عرصه تصميم سازي و تصميم گيري در زمينه توسعه شهري شد.
- تصويب قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي کشور و انتخاب شهرداران در سال ١٣٧٥ و انتخاب اعضاي شورا از طريق مشارکت و آراي مستقيم مردم جدول شماره (٢) - مقايسه معيار تمرکززدايي در چهار کشور مورد مطالعه کشور تمرکززدايي - حرکت به سمت مديريت محلي و فاصله گرفتن از نظام تمرکزگراي دولت مرکزي - نظارت عاليه مديريت مرکزي به مديريت هاي محلي به منظور حفظ يکپارچگي تأمين خدمات عمومي در کل کشور ترکيه - ارتباط دو سويه ي شهردار با سطح بالادست (دولت مرکزي) و سطح پايين دست (تشکيلات محلي) - الگوي مديريت شهري دو سطحي.
Public participation process at local government administration: a case study of the Seremban Municipal Council, Malaysia, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 211, 505-512.