خلاصة:
حق آزادی رفت و آمد از حقوق پایهای و بنیادین انسانهامحسوب میشود که مورد تاکید وتصریح نظامهای حقوقی
مدرن» کنوانسیونهاء اسنادبینالمللی و حقوق داخلی میباشد. مطالعات انجام شده در این مقاله نشان میدهد که صدور ویزا
به عنوان یکی از اسناد مرتبط با حق آزادی رفت و آمدء در اسناد بین المللی و حقوق داخلی از صلاحیتهای انحصاری
دولتها محسوب میشود ولی در اسناد منطقهای در خصوص پناهندگان» مهاجرین قانونی» بیماران» ورزشکاران» افراد بی
تابعت» هنرمندان» محققان» یک مسئولیت تکلیفی محسوب میشود لازم است این رویکرد فعلی هم در اسناد بینالمللی و
هم در نظام حقوقی ایران مورد بازنگری قرار بگیرد و حق حاکمیت مطلق کشورها به نفع حق آزادی رفت و آمد انسان ها
در قلمرو کشورهای دیگر تعدیل شده و صدور ویزا نیز همانند گذرنامه» حق انسانها تلقی بشود و این حق نباید تحت تاثیر
روابط سیاسی و دیپلماتیک کشورها ضایع گردد و بر اساس رویکرد موجود نسبت به ویزا ممکن است بسیاری از افراد بنابه
ضرورتهای علمی» پزشکی دیدار خویشاوندان و امثال آنها به لحاظ نابسامانی روابط دیپلماتیک کشور متبوع آنها با
کش ور میزبان از اخذ ویزا باز میمانند و هدف این مقاله با رویکرد جامع مطالعه و بررسی گروههای مهم تاثیرپذیر از حق
مذکور و محدودیتها و تسهیلاتی که دولتها در صدور ویزا دارند پرداخته شود.
ملخص الجهاز:
مطالعات انجام شده در این مقاله نشان میدهد که صدور ویزا به عنوان یکی از اســناد مرتبط با حق آزادی رفت و آمد، در اســناد بین المللی و حقوق داخلی از صــلاحیت های انحصــاری دولت ها محسـوب میشـود ولی در اسـناد منطقه ای در خصـوص پناهندگان ، مهاجرین قانونی، بیماران ، ورزشکاران ، افراد بی تابعت ، هنرمندان ، محققان ، یک مسـئولیت تکلیفی محسـوب میشـود لازم اسـت این رویکرد فعلی هم در اسناد بین المللی و هم در نظام حقوقی ایران مورد بازنگری قرار بگیرد و حق حاکمیت مطلق کشــورها به نفع حق آزادی رفت و آمد انســان ها در قلمرو کشـورهای دیگر تعدیل شده و صدور ویزا نیز همانند گذرنامه ، حق انسان ها تلقی بشود و این حق نباید تحت تاثیر روابط سـیاسی و دیپلماتیک کشورها ضایع گردد و بر اساس رویکرد موجود نسبت به ویزا ممکن است بسیاری از افراد بنابه ضــرورت های علمی، پزشــکی دیدار خویشــاوندان و امثال آن ها به لحاظ نابســامانی روابط دیپلماتیک کشــور متبوع آن ها با کشـــور میزبان از اخذ ویزا باز می مانند و هدف این مقاله با رویکرد جامع مطالعه و بررســـی گروه های مهم تاثیرپذیر از حق مذکور و محدودیت ها و تسهیلاتی که دولت ها در صدور ویزا دارند پرداخته شود.
(Ston, 2008: 173) جایگاه مهم و حساس آزادی رفت و آمد موجب شده است که این حق به عنوان یکی از حقوق بنیادین و طبیعی انسان ها مورد تأکید و تصریح نظام های حقوقی داخلی و معاهدات و کنوانسیون های بین المللی قرار بگیرد و از نظر حقوقدانان ، صلاحیت دولت ها در اعطای گذرنامه به اتباع خود یک صلاحیت تکلیفی تلقی شود؛ به این معنا که دولت ها نمیتوانند بدون موجب قانونی از اعطای گذرنامه یا روادید امتناع نماید.