سینمای همیشه: دستها می بینند (رنگ خدا) مقدمة ومراجعة

"می‌توان به استفادهء ظریف از آب(که در فیلم به صورت موتیفی درآمده‌ است به نشانهء پاکی و پالایش)و نور(به نشانهء حضور خداوند)اشاره کرد که‌ بسیار هوشیارانه و ظریف استفاده شده است به یاد بیاوریم صحنه‌ای را که‌ عزیز صورت محمد را کنار امامزاده با آب می‌شوید(گویی به روح او صفا و پاکی می‌بخشد)یا ناراحت شدن عزیز از رفتن محمد و زدن عزیز به آب پس‌ از قهر از خانه(نوعی ره سپردن معنوی و پالایش)و یا در سکانس آخر و هنگام در آب پریدن پدر برای نجات محمد،رودخانه پدر را درهم می‌پیچد و پالایش می‌کند،یا استفاده از نور در صحنهء مرگ عزیز یا در صحنهء جان‌ گرفتن محمد در آغوش پدر در کنار رودخانه در سکانس آخر فیلم،که در این‌ دو نمونه مجیدی با تمهیدی ساده از نور متمرکز به عنوان نشانه‌ای قابل‌پذیرش‌ برای حضور خداوند استفاده کرده است و..."