خلاصة:
زمینه و هدف: طرد اجتماعی محرومیتی طولانی مدت که به جدایی از جریان اصلی جامعه میانجامد، فرایندی که در نتیجه آن افراد و گروههای اجتماعی معینی از اجتماع طرد و به حاشیه رانده میشوند. رویکرد طرد اجتماعی در مقایسه با رویکردهای دیگر درک عمیقتر و جامعتری از ریشهها و ابعاد محرومیت بهدست میدهد. رویکرد طرد اجتماعی، جرم را پدیدهای چندوجهی میداند که فراتر از کمبودهای مادی بر دامنه متنوعی از محرومیتهای اجتماعی و فرهنگی دلالت دارد. این پژوهش به بررسی رابطه بین طرد اجتماعی و ارتکاب مجدد جرم پرداخته و از این زاویه به آن مینگرد. روششناسی: روش این پژوهش از نوع پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده و جزء تحقیقات کاربردی محسوب میشود. جامعه آماری این پژوهش زنان و دختران بازداشتی در بازداشتگاههای نیروی انتظامی شهرستان کرمانشاه بوده و نمونه آماری این پژوهش تمام شماری بوده و برابر با 42 نفر است که در این پژوهش مورد پرسش و بررسی قرار گرفتهاند. پایایی این پرسشنامه نیز به روش آزمون آلفای کرونباخ برای متغیر طرد اجتماعی برابر 82/0 محاسبه و تأیید شد. یافتهها و نتایج: این پژوهش در پاسخ به 9 فرضیه صورت پذیرفته است که کلیه این فرضیات مورد تأیید واقع شده و تجزیه و تحلیل بر اساس ماهیت دادهها و شیوه بیان سؤالات در قالب آزمون تی تک متغیره، آزمون تحلیل واریانس و ضریب همبستگی اتا صورت گرفت. یافتههای این پژوهش نشان میدهند که ارتکاب مجدد جرم رابطه معناداری با طرد اجتماعی داشته و هرچه میزان طرد اجتماعی بالاتر باشد، احتمال ارتکاب مجدد جرم در بین مجرمان افزایش مییابد.
Background: Social expulsion is a lengthy deprivation which leads to separation from the main process of the society; a process, as a result off which, certain people and groups are excluded or marginalized from the society. Social exclusion approach, in comparison to other approaches, yields more profound understanding of deprivation dimensions. Social exclusion approach considers crime as a multi-faceted phenomenon which goes beyond material shortages and implies on a diverse range of social and cultural deprivations. Goal: this research deals with the relationship between social exclusion and crime repetition. Methodology: the research method is of a survey format which used questionnaire and falls under applied research. The universe under study is comprised of women and girls detrained at Kermanshah's Police Stations, and amounts to 42 people in full tally who are under investigation. The questionnaire's reliability for the variable of social exclusion was estimated by way of Cronbach's alpha that equaled to 0/82. Findings: this research has been conducted in response to 9 hypotheses, where all the hypotheses were supported. The analyses phase of this research was based on investigation of the nature of data and the questions were expressed in form of univariate T Test, variance analysis Test and Eta Correlation Coefficient. Research findings suggested the repetition of crime was found to be significantly related with social exclusion, and the more social exclusion gets higher, the more the repetition of crime on the part of criminals will likely to rise.
ملخص الجهاز:
طرد اجتماعي عبارتست از محروميتي طولاني مدت که به جدايي از جريان اصلي جامعه مي انجامد (نصر اصفهاني، ١٣٩٠: ٢٥)؛ فرايندي که در نتيجه آن افراد و گروه هاي ٣٥ اجتماعي معيني از اجتماع طرد و به حاشيه رانده مي شوند (بليک مور، ١٣٩٢: ٤٣٥)؛ اما اين تعريف همچنان که پيداست براي تشخيص «آنچه » اشخاص مطرود از آن طرد شده اند کافي نيست .
ب ) يافته هاي استنباطي آزمون آنوا و ضريب همبستگي اتا براي بررسي فرضيه اصلي پژوهش : جدول شماره (١٥): بين طرد اجتماعي و تکرار جرم رابطه وجود دارد" تکرار جرم تعداد پاسخ گو ميانگين انحراف معيار ٢ بار 21 62/28 6/72 ٣ بار 11 66/45 5/57 بيشتر از ٣ بار ١٠ 68/80 6/05 جدول شماره (١٦): آزمون آنوا آزمون F درجه آزادي سطح معناداري 0/04 2 0/12 ضريب همبستگي اتا ضريب تعيين اتا 0/31 0/39 ٥٢ با توجه به آزمون فوق چون مقدار سطح معناداري در جدول آنوا که برابر با ٠/٠٤ است و اين مقدار از سطح معنا داري ٠/٠٥ کوچک تر است ، پس فرضيه فوق تأييد ميشود و ميتوان چنين نتيجه گرفت که بين تکرار جرم و طرد اجتماعي يک رابطه معنادار وجود دارد.